POLISHSEAMEN

[PL_Cmd_Jacek]

Oberfeldfebel von Amelunxen wraz załogą że zniszczonego czołgu 321. Kazano nam się tu stawić.

[PL_CMDR Blue R]

-Czego do cholery chcecie? To gildia niewol... wróć Finek się rozpędził ... To punkt dowodzenia, a nie jakiś schronisko dla bezdomnych czołgistów! Spieprzajcie do Walkenburga, jak wam życie miłe! - wykrzyknął Metzger, zakładając słuchawki z mikrofonem:
-Oberleutnancie? Słyszycie mnie? Zaraz się wycofujemy! Powtarzam! Zaraz się wycofujemy!

[PL_Cmd_Jacek]

O ty burcze pod nosem.

Zabieramy się do Wallenberga.

[PL_CMDR Blue R]

Rudi żałował, że nie ćwiczył maratonów. Teraz, jak nigdy ta umiejętność by się mu i jego towarzyszom przydała. Przebiegli zaciemniony rynek i dotarli pod jeden z wraków dział ASU. Wtedy też Rudi posłyszał silnik i charakterystyczny odgłos gąsienic.

Na Rynek za nimi wpadły Mardery oraz Leopard. Przez chwilę Rudi miał nadzieję, że podwiozą ich, ale Marder, zbliżywszy się do nich nagle skręcił na parking przy Edece, a drugi minął ich nawet nie zwalniając. Jedynym, kto zatrzymał się w pobliżu, był Oberleutnant Wunsch, którego czołg zatrzymał się na skraju rynku.


Twoja pozycja J

[PL_Cmd_Jacek]

Trwa walka, nic tu po nas. Jeśli otworzy wieżę to zasalutuję. Jak nie to idziemy do Walkenburga.

[PL_CMDR Blue R]

Rudi zaczynał ciężko oddychać, a przed nimi wciąż było kilkaset metrów drogi. Za plecami zostawiali huk dział, który wciąż był niebezpiecznie blisko. Wraz z załogą byli już tylko kilkanaście metrów od wraków Ruskich czołgów.. tych samych pomiędzy którymi chował się Panzergrenadier, którego spotkali i ostrzelali, gdy pierwszy raz przybyli w te okolicę... Byli już blisko Walkenburga, gdzie Rudi spodziewał się znaleźć bezpieczne schronienie
W tej samej chwili spośród drzew, które mijali wystrzeliła rakieta, kierując się w stronę Wittburga. W blasku jej płomienia Rudi dostrzegł Mardera, stojącego w osłonie drzew...

---

T73_Droga.jpg

Plik ściągnięto 3 raz(y) 61.97 KB

[PL_Cmd_Jacek]

Idziemy swoją drogą. Zaraz wokół niego może być gorąco.

Jeśli zacznie się wycofywać, to spróbujemy go zatrzymać by nas podwiózł.

[PL_CMDR Blue R]

Walkenburg.
Tablica informująca o początku miasteczka brzmiała niczym "bramy raju". Ale nie oznaczało to jednak bezpieczeństwa, co najwyżej "ciut lepsze miejsce".
Rudi minął Mardera stojącego przy wjeździe i pilnującego przedpola, zastanawiając się, co dalej. Wtedy zobaczył żołnierza na skrzyżowaniu, który przywoływał ich gestem. Zaraz za skrzyżowaniem Rudi dostrzegł kilka ciężarówek, zatrzymanych na chodniku.

---

T76_Walkenburg.jpg

Plik ściągnięto 2 raz(y) 96.63 KB

[PL_Cmd_Jacek]

No to idziemy i się ładnie przedstawiamy

[PL_CMDR Blue R]

Panzergrenadier zasalutował, gdy rozpoznał starszego stopniem:
-Herr Feldfebel. Osoby nie biorące udziału w walce wycofują się za Obetz. Proszę o udanie się do ciężarówki, która zabierze was do obozu.
Tu obrócił głowę wskazując stojące nieopodal ciężarówki.

[PL_Cmd_Jacek]

Dziękuję za informację.

Oczywiście wsiadamy.

[PL_CMDR Blue R]

Kierując się ku ciężarówce, Rudi dostrzegł stojący obok ambulans. Ładowano na niego rannych na noszach, jednak jedna rzecz była nietypowa. Ilość rannych. Nie wyglądało to na typowy przewóz rannych, a raczej na ewakuację punktu opatrunkowego.
Żołnierz stojący przy pierwszej ciężarówce, dostrzegając, że Rudi jest czołgistą, skierował go do drugiej, gdyż do tej zbierano Panzergrenadierów. Gdy Rudi zbliżał sie do drugiej, do Walkenburga wjechał Leopard.
Czołg pędził na złamanie karku, a opuszczona lufa zdawała sie sugerować, że załoga czołgu "poluje na okręt podziemny płynący pod ulicą". Rudi rozpoznał czołg. Był to czołg Feldfebel Bonny, która przejęła "jego" pluton.

---

T77_Wittburg.jpg

Plik ściągnięto 106 raz(y) 64.55 KB

[PL_Cmd_Jacek]

Tylko jeden został ? Daliśmy ciała niestety.

[PL_CMDR Blue R]

Rudi z załogą wdrapali się na pakę ciężarówki i zajęli miejsca bliżej wyjścia... tak na wszelki wypadek.
Po chwili do pojazdu dobiegło dwóch kolejnych czołgistów. Rudi rozpoznał ich. To byli celowniczy i ładowniczy z czołgu Gofersteina. Gefreiter Meyer pomógł im wdrapać się na pakę... Obaj wyglądali jak 100 nieszczęść, a ich twarze zdradzały trud boju, który stoczyli. Jednak obaj byli dość świadomi, aby spostrzegłszy Rudiego zasalutować.


[post do uhmnięcia lub inicjacji rozmowy]

[PL_Cmd_Jacek]

Spocznij ! Gdzie Goferstein ?

[PL_CMDR Blue R]

Feldfebel? - Gefreiter był zaskoczony pytaniem przez chwilę i obejrzał się za siebie, jakby szukał odpowiedzi. Obergefreiter, którzy wsiadł razem z nim, odpowiedział:
-Herr Oberfeldfebel. Feldfebel Goferstein został z tyłu. Zaraz za nami przetoczyli się Ruscy. Chyba Feldfebel został na wzgórzu 331.
Gefreiter dodał:
-Tak. Feldfebel został z Eberhartem. Był on ranny i nie mógł uciekać. Nam kazał uciekać, a sam został.

[PL_Cmd_Jacek]

....... uratowaliście nas ........., dziękuje. Mam nadzieję, że i Waszemu dowódcy się uda.

[PL_CMDR Blue R]

Następnymi, którzy dotarli do ciężarówki, była załoga Unteroffizera Albrechta, pierwotnie dowódcy czołgu 313 w plutonie A, teraz podlegającego Feldfebel Bonny. Albrecht przybył do ciężarówki wraz z całą załogą i w odróżnieniu od załogantów Gofersteina, ci nie wyglądali aż tak tragicznie. W porównaniu z resztą wyglądali dość czysto, jakby nie mieli do czynienia z wieloma zagrożeniami.
-Herr Oberfeldfebel - odezwał się Albrecht - Melduję kompletną załogę czołgu 3-3-3, po ewakuacji.

[PL_Cmd_Jacek]

Ok zrozumiałem.

Siadamy i jedziemy.

[PL_CMDR Blue R]

Powoli ciężarówka się zapełniała. Następnymi załogantami, którzy dotarli do ciężarówki, był kierowca i ładowniczy z załogi Unteroffizera Stabbergera. Ci tylko zasalutowali i w ciszy zaczęli zajmować miejsca na pace. Wyglądali na przybitych.