POLISHSEAMEN

[PL_CMDR Blue R]

Anne przemierzyła te kilkadziesiąt metrów od osłony, do osłony. Dwa czołgi stały akurat po przeciwnej stronie miasteczka i Anne musiała uważać, gdy przebiegała przez główną ulicę, na widoku Rosjan. Anne z łatwością zlokalizowała właściwy czołg. Starszy Leopard Remusa znacząco różnił się od nowszego Albrechta. Przy czołgu Anne spotkała tylko kierowcę, który siedział wewnątrz czołgu i rozglądał się przez otwarty właz. Gefreiter Ewerth, gdy zobaczył zbliżającą się Feldfebel Bonny, zasalutował.

[PL_Anne Bonny]

odsalutowała pytajac o dowódce czołgu

[PL_CMDR Blue R]

Żołnierz wskazał na czołg Albrechta:
-Feldfebel Cedrik poszedł zająć się rannym.

[PL_Anne Bonny]

ide w ich kierunku moze sie przydam

[PL_CMDR Blue R]

Anne znalazła Cedrika w najbliższym budynku. Wraz z jednym z załogantów opatrywali właśnie rannego czołgistę. A przynajmniej zabierali się do pracy. Zanim Anne zdołała odezwać się, dogonił ją jeden z czołgistów:
-Frau Feldfebel. Oberfeldfebel nakazał zostawić rannego panzergrenadierom i natychmiast pakować się do maszyn!
Anne spojrzała na Cedrika. Ten albo ich ignorował, albo naprawdę nie słuchał, co się dzieje, instruując podwładnego, jak trzymać opatrunek.

[PL_Anne Bonny]

Remus opstrzyjmy rany jak najszybciej bo musimy jechać - powiedziała zajmując miejsce załoganta trzymającego opatrunek

[PL_CMDR Blue R]

Oczywiście postaramy się zrobić to ja najszybciej. - powiedział Remu i spojrzał na załogantaL
-Decke! Daj znać panzergrenadierom ze mogą zabrać rannego.

Ledwo Cedrik kończył bandażowanie, gdy Decke wrócił z dwoma żołnierzami.
-Herr Feldfebel - powiedział - Grenadierzy się wycofują. Zabiorą ze sobą rannego.
Cedrik dał ręką znać, aby go zabierali i rzucił krótkie "do wozu!"

Wkrótce ładowali się z powrotem do czołgu. Cedrik przepuścił Anne i Anna pierwsza weszła do pojazdu. Chwyciła za kabel interkomu i podpięła się do niego, spoglądając na puste miejsce celowniczego przed nią. W tym momencie zorientowała się, co robi. Z przyzwyczajenia siadła na miejscu dowódcy, a nie na miejscu celowniczego, do którego skierował ją dowódca.

Cedrik odchrząknął i Anne spojrzała do góry. Cedrik stał we włazie, z jedną nogą już wiszącą w powietrzu nad jej głową, zatrzymany "w pół kroku wchodzenia do czołgu". Lekko uśmiechnął się, mówiąc:
- Feldfebel, to moje miejsce.

[PL_Anne Bonny]

odsuwam sie na swoje miejsce

[PL_CMDR Blue R]

Cedrik zajął swoje miejsce i podpiął się do radia. Anne tymczasem czuła się nieswojo, nie widząc, co dzieje się dookoła. Dla niej pozostał tylko wąski peryskop celowniczego. Cedrik zaczął mówić do radia:
-Tu ohm Drei gotowi do drogi.......... Ohm ein. Ustawimy się na pozycjach niszczycieli i ostrzelamy czołgi na wzgórzu........ Gruppe Volt, proszę o wycofanie przednich pojazdów, musimy ustawić się w tamtym miejscu..................
Wreszcie Cedrik nadał na interkomie:
-Ustawcie czołg po skosie do wzgórza, aby nasz bok osłaniał budynek a działo mogło nadal strzelać! Dzięki temu zwiększymy jakość naszego pancerza.
Kierowca ruszył czołg, a sekundę później nieopodal spadł pocisk. Wypatrzenie wroga, pomimo wąskiego pola, nie nastręczało trudności, gdyż wróg zdradzał swoje pozycje prowadząc ogień. Niestety, o ile helikopter był chyba zajęty kimś innym, czołgi prowadziły ogień w ich kierunku.
Cedrik rozkazał:
-Ognia do czołgu obok budynku!



Zasięg do czołgów, około 1200-1300 metrów.

[PL_Anne Bonny]

strzelam

[PL_CMDR Blue R]

Pierwszy pocisk okazał się niecelny i trafił zbyt blisko. Anne zagryzła wargi. Tak dawno nie strzelała osobiście, że przydałoby się, aby mogła trochę poćwiczyć na poligonie. Niestety, na to nie było czasu, a wrogi czołg strzelał do nich...
Na dodatek dowódca czołgu wydał rozkaz:
-Skorygować i kolejny strzał.
Jeżeli Anne miała nadzieję, że Feldfebel Remus nie widział tego pudła, to ten właśnie powiedział głośno, że widział.

[PL_Anne Bonny]

ponawiam strzał

[PL_CMDR Blue R]

Kolejny strzał był celny, ale wrogi czołg nie stanął w płomieniach, a odpowiadał ogniem. Ładowniczy chwycił za kolejny pocisk, ładując działo, gdy eksplozja wstrząsnęła czołgiem, z instalacji elektrycznej posypały się iskry, a wnętrze czołgu zasnuł dym. Anne momentalnie straciła pogląd sytuacji. Ktoś krzyczał przerażony, a dowódca krzyczał, aby cofać czołg za budynek. Anne krztusiła się dymem i nagle zorientowała się, że temperatura wnętrza pojazdu, gwałtownie wzrasta...

[PL_Anne Bonny]

Płoniemy!!

[PL_CMDR Blue R]

(i tyle? krzyczysz i tyle?)

-----------------------------------------
Nagle pośród krzyków i ryku silnika, usłyszała krzyk dowódcy:
-OPUŚCIĆ POJAZD! TERAZ!

[PL_Anne Bonny]

byle do wyjścia - powiedziała do siebie niestety gryzący dym odbierał jej głos a boląca rana skutecznie ja spowolniała

[PL_CMDR Blue R]

Anne dotarła po omacku do fotela dowódcy i co sił w rękach i nogach, wyskoczyła z włazu... gdy tylko minęła dym, zobaczyła twarz Feldfebla Remusa, który nachylał się właśnie do włazu.... A potem były gwiazdy.

Anne poczuła szarpnięcie i piekący ból. "Frau Feldfebel!" - ktoś krzyczał, szarpiąc ją. Poddała się temu i po chwili oślepiło ją światło, gdy ktoś wyciągnął ją z włazu. Nie miała nawet świadomości, jak znalazła się na bruku, obok reszty załogi czołgu i Remusa, który z z rozkwaszonym nosem leżał na bruku.

[PL_Anne Bonny]

co u diabła się dzieje ... wyszeptała przez podrażnione dymem gardło

[PL_CMDR Blue R]

Remus, gdy tylko zebrał się, natychmiast z kierowcą ruszyli do gaszenia ognia, podczas gdy ładowniczy podał Anne manierkę z wodą. Anne miała wszystkiego dość. To był ten moment, gdy ma ochotę rzucić się to wszystko i wyjechać do Bawarii... Na szczęście działa przestały strzelać i jedynym głośniejszym odgłosem był cofający czołg Albrechta.

Leopard 2 zatrzymał się nieopodal i Albrecht wyjrzał z włazu krzycząc:
-Wiecie co się dzieje? Jakiś nieznajomy w radio każe nam opuścić pozycje i jechać na zachód. Podobno to rozkazy Feldfebla Amelunxena. Von Amelunxena zdegradowali, czy co? A Ampere Ein nie odpowiada w radio!

[PL_Anne Bonny]

starając się wstać spojrzała w kierunku Remusa. Przecież to on miał ostatnio dostęp do radia