POLISHSEAMEN

PL_CMDR Blue R

Choć niszczyciel kręcił się przy nich tylko do brzasku, to pojawiły się złe wieści. Hydro nie mógł usłyszeć konwoju, który w tym czasie mógł być oddalony nawet o 50 mil. Ich jedynym kontaktem z wrogiem był niszczyciel, który co gorsza oddalił się później nie na południe, ale na zachód.
Felix westchnął:
-Chyba utraciliśmy kontakt, skipper. Ale zawsze zatopiliśmy dwa frachtowce, prawda?

pingwin9314

Prawda, już mamy zatopione ponad 11 tysięcy ton, ruszamy za konwojem w kierunku w którym się oddalił a hydro niech próbuje wyłapać coś.

PL_CMDR Blue R

Okręt cały dzień szedł w kierunku południowym, jednak do wieczora nie udało się nawiązać żadnego kontaktu. Według "mocno optymistycznie" zliczanej pozycji, konwój był obecnie około 100 mil przed nimi i aby go przechwycić musieliby iść przez całą noc na pełnej prędkości i spotkaliby się z konwojem przed brzaskiem... a to wszystko przy założeniu, że przez cały dzień i noc konwój szedł tym samym kursem. Felix pokręcił głową, spoglądając na te obliczenia:
-To nie ma sensu, skipper. Prędzej spotkamy coś zwyczajnie patrolując, niż dopadniemy ten konwój.

pingwin9314

Dobrze normalny patrol w tym regionie mam nadzieje że na coś trafimy, obliczcie na ile czasu mamy paliwa i ile byśmy wracali na pełnej prędkości do portu idąc wzdłuż Australii.

PL_CMDR Blue R

-Do bazy mamy około 2100-2250 mil. (2100 w prostej, 2250 "normalnie" dop. Finka). Przy prędkości pełnej wrócimy w tydzień, zużywając około 33 tysięcy galonów, skipper. Przy prędkości standardowej to będzie... 10 dni... Około 28 tysięcy galonów, skipper.

pingwin9314

Dobrze popłyniemy na prędkości standardowej. Na razie wracamy do patrolowania.

PL_CMDR Blue R

14 marca 1942
Dzwon alarmowy porwał wszystkich do stanowisk bojowych. Alan nie rozkazywał, aby przeprowadzić jakikolwiek alarm próbny, więc musiał to być rzeczywisty kontakt. Czym prędzej dostał się na kiosk, z którego schodzili już zbędni załoganci i dostrzegł Felixa, który najwyraźniej też zamierzał zejść pod pokład. Felix, lekko zaskoczony, pomógł kapitanowi znaleźć się na pomoście, po czym zameldował:
-Skipper. Konwój na wprost.

T13_Perch_d.jpg

Plik ściągnięto 3 raz(y) 155.47 KB

T13_Perch_e.jpg

Plik ściągnięto 2 raz(y) 79.86 KB

pingwin9314

No to załatwiamy sobie dodatkowy tonaż. Poproszę średnia odległość po 2 torpedy w dwa najcięższe okręciki.

PL_CMDR Blue R

Zajęcie pozycji trochę trwało, gdyż samo ustalenie kursu rzeczywistego konwoju (pominąwszy uniki) nastręczało sporo problemów. Wreszcie jednak, około 23:30 udało się zająć pozycję do ataku.
-Pal! - rozkazał Alan, gdy skończyli ostatnie namiary na frachtowce.
Cztery szarpnięcia okrętem świadczyły o odpaleniu torped. Pozostało tylko czekać na ich planowe eksplozje.

Gdy XO wziął stoper do ręki, Alan trochę odetchnął. Torpedy biegły do celów i nic nie powodowało wcześniejszej eksplozji.
-30 sekund.
Alan stanął przy peryskopie, odczekał chwilę i nakazał podnieść peryskop.
Pierwsza i jedyna eksplozja nastąpiła, gdy XO doliczył do -20, a Alan wściekły zastanawiał się, co się stało, że torpedy nie wybuchły. Czyżby źle obliczyli odległość? - zastanowił się Alan, szukając miejsca eksplozji. Spieniona woda opadała przy dużym frachtowcu, osłaniając jego nadbudówkę. Bezpośrednie trafienie. Niemniej, kolejne eksplozje nie następowały, a Felix nalegał na opuszczenie peryskopu.

pingwin9314

<Nienawidzę twoich kości>

Zanurzenie na 200 stóp, pozostajemy do czasu aż nie przestana szukać, potem dobijemy ten frachtowiec który jest uszkodzony, średnia odległość 2 torpedy, ostatnie.

PL_CMDR Blue R

Znów nie słyszeli odgłosu tonącej jednostki, ale tym razem nic nie wskazywało, aby frachtowiec wypadł z konwoju. Niszczyciele kręciły się w pobliżu i nawet zrzuciły kilka odległych bomb głębinowych, po czym zaczęły oddalać się w kierunku w którym odszedł konwój, ale dwa eskortowce pozostały w pobliżu. Alan i cała załoga spodziewała się, że zaraz odejdą, ale minęła ponad godzina, odkąd reszta sił odpłynęła, a te dwie jednostki cały czas kręciły się po okolicy.
Felix mruknął:
-Oni nam to chyba na złość robią, skipper. Jakby wiedzieli, że tu się czaimy.

pingwin9314

Najciszej jak się tylko da odchodzimy, postarajmy się by nas nie wykryli, kończymy patrol i nie chcę uszkodzić okrętu. Lub możemy poczekać aż zrezygnują, co o tym sadzisz Felix? Alex a Twoja opinia? - Zapytał kapitan.

PL_CMDR Blue R

-Ciche oddalenie się, to całkiem dobry pomysł. Jak ci tu nie odejdą do poranku, to kolejny konwój nam ucieknie. - powiedział Felix, podczas gdy Alex miał ciut inne zdanie:
-A ja bym tu został. Oni chyba nie kręcą się tu bez powodu. Raczej wiedzą, że o nich wiemy. Jak za jakiś czas odejdą, znaczy, że tylko nas trzymali, a jak nie... oznaczać to będzie, że na coś czekają.

pingwin9314

- Dobrze oddalamy się powoli i po cichutku na 220 stopach. Ostatnie dwie dorpedy i płyniemy do Perth.

PL_CMDR Blue R

Około 3:45 USS Perch wynurzył się na powierzchnię. XO trzymając się drabinki (aby ciśnienie uciekające na zewnątrz go nie wywiało - dop. Finka) otworzył właz i jako pierwszy wyszedł na pomost, rozejrzał się i zanim którykolwiek z wachtowych zdążył wyjść i chwycić za lornetkę, podłączył mikrofon i odezwał się z głośniczka w centrali:
-Skipper. Proszę pana na pomost. Musi pan to zobaczyć!

pingwin9314

- Co jest? - Rzekł kapitan wspinając się na drabinkę i wychodząc na pomost.

PL_CMDR Blue R

Gdy tylko Alan dołączył do Felixa, ten wskazał na kierunek z którego przypłynęli. Z daleka wyglądało to jak bardzo jasna gwiazda, ale gdy spojrzał przez lornetkę dostrzegł, że jest to płomień.
-Skipper. Tam coś płonie - powiedział Felix, jakby Alan tego nie zauważył - Alex chyba ma rację. Nie wiem, czy to nie jest "nasz frachtowiec".

pingwin9314

Sonar, co tam wykrywasz - kapitan zeskoczył szybko po drabince.

PL_CMDR Blue R

-Nie mam nowych kontaktów, skipper. - zameldował hydroakustyk - Niszczyciele za nami, konwój na zachodzie.

pingwin9314

Płyniemy w kierunku płonącego celu.