POLISHSEAMEN

PL_kanaron

-Zakładamy na razie, że nasza, ewentualnie później się skonfrontuje czy ktoś jeszcze w niego nie celował.

PL_CMDR Blue R

Gdy U-Boot oddalał się, nagle kapitan zobaczył, że ich parowiec wyraźnie zwolnił i nie nadąża za konwojem. Dłuższa obserwacja potwierdziła to. Parowiec wyraźnie zwolnił, a konwój nie zamierzał zwalniać, aby mu zapewnić bezpieczeństwo. Możliwe, że liczyli, że parowiec przyspieszy, bo jeden eskortowiec kręcił się w pobliżu, ale z każdą chwilą zdawało się, że jednak będzie musiał wkrótce zdecydować, czy pilnować marudera, czy bronić konwoju.
Pierwszy skomentował tą sprawę:
-Jak go zostawi, to można będzie postrzelać.... A może zawiadomimy kogoś o maruderze?

PL_kanaron

-Czekamy aż od niego odpłynie eskorta, wtedy wynurzamy się w jego pobliżu z działem skierowanym w jego stronę i żądamy aby ich kapitan wraz z oficerami opuścili szalupę i podpłynęli do nas. I w szalupie ma być tylko kapitan i oficerowie, inaczej otworzymy ogień bez ostrzeżenia. I poinformujmy o naszych zamiarach resztę wilczego stada.

PL_CMDR Blue R

-Tak jest, kapitanie, choć to trochę zejdzie... Ale cóż... Mamy czas... W końcu nie ścigamy konwoju.
Czekali jeszcze kawał czasu, aż wreszcie eskortowiec porzucił uszkodzony statek i wrócił do konwoju. Najwyraźniej nadanie parowcowi wymaganej prędkości nie wchodziło w grę w najbliższej przyszłości. Kapitan już widział plan w akcji, gdy nagle potężna fontanna wody wystrzeliła w niebo przy uszkodzonej burcie parowca.
-Co do.... - wyrwało się kapitanowi, ale zrozumiał, że inny wilk postanowił zapolować na ofiarę. Niszczyciel natychmiast wrócił, ale jego rola sprowadziła się po krótkim poszukiwaniu do ewakuacji załogi z parowca, który coraz bardziej się zanurzał rufą. Gdy woda zaczęła wlewać się na pokład, było pewne, że to koniec parowca.
-No to chyba tyle z naszych planów, Herr Kaleun - powiedział z nutą żalu pierwszy oficer.

PL_kanaron

-A niech to... A można było coś od kapitana wydusić... No nic, i tak mamy szczęście, że ta torpeda nie trafiła w nas.

PL_CMDR Blue R

-Może... - powiedział pierwszy oficer - Albo zaczęliby nadawać SSS.... W każdym razie...
Chyba kończymy ten patrol i wracamy do bazy?

PL_kanaron

-Tak, wracamy.

PL_CMDR Blue R

-Tak jest, Herr Kaleun. Wyznaczę kurs. Żadnych raportów, cisza radiowa.

PL_CMDR Blue R

Kapitan został obudzony długo po świcie. Pierwszy oficer trzymał kubek z kawą i kartę z wiadomością:

Cytat:

"DO: U-50, U-34, U-48, U-27: Podać ilość i tonaż zatopionych jednostek dzisiejszej nocy ”

Gdy kapitan popił pierwszy łyk kawy, oficer powiedział:
-Odpowiedziałem, że zatopiliśmy 1 parowiec, tonaż nieznany. Co prawda mam nadzieję, że on zatonął, chyba, że to ten maruder o którym wspominał U-93.

PL_kanaron

-Dobrze. Pierwszy, podaj w skrócie cośmy zatopili.

PL_CMDR Blue R

Najpierw był ten tłuścioch. 12 000 BRT przynajmniej. Następnie to ten Antonico 1200 BRT i ten większy okolo 7000 BRT.
No i teraz jeden nieznanego tonażu.
I to chyba wszystko.

-Jest jeszcze jedno - dodał drugi oficer, wręczając kartkę pierwszemu. Ten spojrzał i powiedział:
-Właśnie, bo naprawdę to było głównym powodem. Dostaliśmy to jako powtórzenie. Możliwe, że gdy zanurzałem okręt, aby sprawdzić, czy nie ma nic dookoła, otrzymaliśmy to:

Cytat:

OD: U-93 DO: U-48, U-27: POWTÓRZENIE 1: w ciągu dnia przeszukać obszar, dobić uszkodzone frachtowce. Kolejnej nocy wracamy do bazy.

Teraz, zanim wrócimy będzie popołudnie. Więc nie wiem, czy należy wracać, Herr Kaleun.

PL_kanaron

-Jeśli starczy paliwa na powrót do konwoju i do bazy to możemy wrócić. Nadajcie odpowiedź.

PL_CMDR Blue R

Po nadaniu wiadomości, oficer powiedział do kapitana:
-Kapitanie, może należy następnym razem wyznaczyć godziny, gdy dowódca wysyła wiadomości? Bo tak to skąd mamy wiedzieć, czy zanurzać się i słuchać, czy jest coś dookoła, czy też czekać, bo za godzinę dowódca wyśle nowe rozkazy. Jakbyśmy od razu odebrali tą wiadomość, to pewnie byśmy nad ranem wrócili. A tak? Szukaj wiatru w polu.

PL_kanaron

-Owszem, przydałoby się wyznaczyć godziny. Ale o tym może porozmawiamy gdy wszyscy wrócimy do bazy... O ile dowódca płynie tam gdzie my.

PL_CMDR Blue R

Poszukiwania trwały do zmroku. Obszar poszukiwań był coraz większy, ale poza odgłosem oddalającego się konwoju, nie udało się U-27 nawiązać żadnego kontaktu z wrogiem.

PL_kanaron

-To wracamy do bazy. Wyślijcie meldunek do dowódcy.

PL_CMDR Blue R

Minęło kilka dni. U-27 był już w pobliżu lądu. radio zaczęło odbierać bez żadnych zakłóceń wiadomości z lądu. Jedną z pierwszych wiadomości była informacja o odznaczeniu krzyżem rycerskim Hansa-Wilhelma von Dresky, dowodzącego starym U-33. Hans zatopił na swojej VIIA ponad 100 000 BRT i miał objąć dowództwo nad nowym okrętem. Przed U-27 pozostały do pokonania tylko wody Zatoki Biskajskiej.

R03 - U-27.jpg

Plik ściągnięto 21 raz(y) 200.04 KB

PL_CMDR Blue R

Przejście Zatoki Biskajskiej odbyło się bez problemów i już wkrótce U-27 wpływał do Lorient. Orkiestra grała, dziewczyny oblegały nabrzeże, a i sam Heinz Fischer czekał aby pogratulować kapitanowi patrolu. Świadczyło to o jednym... że dość szybko będzie chciał poznać najważniejsze informacje z raportu.

PL_kanaron

Raport:

Rejs na ustalone pozycje bez kontaktu z wrogiem
Atak na konwój przeprowadzony bezproblemowo (brak uszkodzeń, załoga zdrowa).
Droga powrotna również bez kontaktu z wrogiem.

Zatopione cele:
Tankowiec, ponad 12 000 BRT
Parowiec, ponad 7000 BRT
Parowiec Antonico, 1200 BRT
Prawdopodobnie parowiec, tonaż nieznany.

PL_CMDR Blue R

Ku zaskoczeniu kapitana, sprawa raportu zeszła na dalszy plan. Kapitan skwitował ją:
-Zostawcie raport u mnie w biurze, gdy będziecie wychodzić. Nie po to tu przyszedłem. Po prostu niezmiernie się cieszę, że jeden z moich doświadczonych kapitanów wraca do mnie, a nie do siódmej floty. Niewielu mi was zostało, po tej reorganizacji.

Gdy później kapitan składał raport, adiutant Heinza bez czytania położył go na stosie papierów i zadał tylko jedno pytanie, otwierając zeszyt.
-Ile statków i jaki tonaż, kapitanie? BdU podsumowuje atak stada.