POLISHSEAMEN

PL_kanaron

Na nas nie mogą być bardzo źli... W końcu jest dzień, w którym mieliśmy się spotkać z krową (mam nadzieję :8)

). Nie spóźniliśmy się (mam nadzieję

). Nadajcie naszą pozycję, ilość paliwa i punkt w którym zostaniemy unieruchomieni...

PL_CMDR Blue R

Cisza od strony dowództwa (poza potwierdzeniem przyjęcia wiadomości) nie zapowiadała się zbyt dobrze.... W Kernevel pewnie teraz stawali na głowie, aby zorganizować dla nich paliwo... I wtedy spadł grom z jasnego nieba... BdU wysłało zapytanie do U-Bootów w okolicy centralnego Atlantyku, czy któryś jest w pobliżu i ma duży zapas paliwa.... Pytanie, na które pozytywnie nie chciałby odpowiedzieć żaden kapitan. I wtedy pojawił się, jakby prezent:

Cytat:

U-124 do BdU, U-356 X Możemy spotkać się z U-356 na pozycji oddalonej o jedyne 20 mil od U-356 w przeciągu 12 godzin i oddać potrzebne paliwo

PL_kanaron

Przyjęliśmy i tam płyniemy.

PL_CMDR Blue R

5 kwietnia 1943. Centralny Atlantyk
Adolf von Kanaron zastanawiał się, czy to, na co patrzy, to jeszcze U-Boot, czy już wrak. Stali burta w burtę z okrętem kapitana Schulza podłączeni wężami i ręcznymi pompami przepompowywali paliwo. U-124 był obrazem nędzy i rozpaczy. Urwane działo, brak jednej p-lotki, porwane relingi, antena radiowa wyraźnie sprawiała wrażenie chałupniczo naprawianej, a pompa wyrzucająca wodę, świadczyła o tym, że okręt przecieka. Cały kadłub zewnętrzny nosił ślady bliskich eksplozji bomb, wygięty w wielu miejscach. Nawet próba zagadania o sukcesy napotkała tragiczną odpowiedź. 5000 BRT. Jeden parowiec, podczas pierwszego dnia patrolu pod Brazylią. A potem nastąpił kontratak. To cud, że U-124 przeżył to wszystko. Drugim cudem było, że był jedynym okrętem, który mógł spotkać się z U-356 i oddać mu paliwo w ilości zapewniającej powrót. Jednak i U-356 był kaleki. Choć urwanego steru nie było za mocno widać, to jednak to uszkodzenie też odbijało się na sprawności bojowej okrętu. Mimo wszystko ich obraz świadczył, że "era panowania U-Bootów" należała już tylko do marzeń....

PL_kanaron

Wracamy do bazy.

PL_CMDR Blue R

Gdy tylko odłączono węże, U-356 ruszył w dalszą drogę, zostawiając z tyłu większy okręt, na którym jeszcze trwała praca porządkowa po tankowaniu. Kapitan U-124, Georg-Wilhelm Schulz, spojrzał na oddalający się okręt i rzucił do wachty
-Nietowarzyski typ... - po czym zwrócił się do jednego z marynarzy - Schowajcie lampę. Nie ma co, składać mu propozycji.
Wkrótce także U-124 ruszył w drogę powrotną.

Podróż nie upłynęła jednak pod znakiem rutyny. Pech prześladujący ten patrol znów dał o sobie znać 7 kwietnia.

Dochodziła 23:00. Okręt cały czas zbliżał się ku wybrzeżom Francji, a załoga zajmowała się rutynowymi czynnościami. Adolfa z półsnu wyrwał dziwny odgłos... brzmiał zupełnie, jak jakiś wielki zgrzyt... jednak na okręcie panowała zwyczajna atmosfera. Czy mu się przewidziało? Coś jednak mu nie pasowało, tylko nie widział, co... W tej chwili na korytarzyk wszedł bosman-motorzysta, co już stanowiło pewną nowość, gdyż prawie nigdy nie zaglądał na dziób. Zgodnie z przewidywaniami, skierował się do koi, głównego mechanika i zaczął go wybudzać. Adolf stanął we włazie i słuchał. Gdy tylko inżynier się obudził, bosman zameldował mu, że "coś złego stało się z prawoburtowym silnikiem i musieli go zatrzymać". Dopiero w tej chwili Adolf zrozumiał, co mu nie pasuje. Odgłos silników był o wiele cichszy, niż zwykle, co oznaczało, że szli tylko na jednym silniku.
Inżynier mruknął do bosmana, że zaraz do nich zajrzy i zaczął gramolić się z koi. Bosman zrobił zwrot w kierunku rufy i momentalnie stanął twarzą w twarz z kapitanem...

PL_kanaron

Raczej byłem pewien, że już w poprzednim poście skończyliśmy tankować i się pożegnaliśmy. Nie spodziewałem się mowy pożegnalnej :8)

-Co się stało?

PL_CMDR Blue R

-Zepsuł się prawoburtowy silnik, kapitanie. Coś w nim chyba pękło. - zameldował bosman

PL_kanaron

Jeszcze tego brakowało.

PL_CMDR Blue R

Inżynier klnąc pod nosem zanurzył się w dusznej maszynowni i nie wychodził stamtąd do rana, pojawiając się dopiero na śniadaniu, zaraz po tym jak silnik znów zaczął pracować. Nie miał jednak dobrych wieści. Naprawa której dokonał wystarczy może na tydzień, a przy szczęściu aż do Francji, jednak silnik wymaga gruntownego remontu po powrocie... a przy pechu, może się znów zepsuć lada moment.

PL_kanaron

Musi wytrzymać.

PL_CMDR Blue R

10 kwietnia 1943, godziny poranne
Pierwszy oficer, jeszcze nie skończył rozkodowywać wiadomości i ciągle obsługując Enigmę, powiedział:
-Dobre wieści, Herr Kaleun. Pelotka wychodzi z St. Nazarie i za 3 dni mamy ją spotkać... na pozycji..... - wrócił do rozkodowywania, odkodowując nazwę pozycji.
Mieli dobry zapas czasu. Byli w stanie dotrzeć tam w przeciągu 30 godzin rejsu na powierzchni, tak więc nawet - tu należy odpukać - silnik odmówił posłuszeństwa, to na samym drugim zdążą na czas... A tak to nawet mogą już zaczynać pływać na powierzchni tylko w nocy....

R44 - U-356.jpg

Plik ściągnięto 6 raz(y) 106.21 KB

PL_kanaron

Zaczynam się zastanawiać czy pływanie na powierzchni w nocy z krzyżem, który informuje o co 5 samolocie jest dobrym pomysłem. Nawet nie będziemy widzieli kiedy nas zaatakują. A za dnia to nawet jeśli krzyż nas nie ostrzeże mamy pewne szanse na wcześniejsze zauważenie zagrożenia. Co o tym myślicie pierwszy?

PL_CMDR Blue R

-Jak tylko będzie dobra pogoda, to na pewno nam pomoże... Gorzej, jak będzie mglisto... Brytyjczycy wtedy chyba radarami na nas polują... Ale można tak zrobić, kapitanie... Najwyżej krzyż ostrzeże też przed tym, co zobaczy też wachta.

PL_kanaron

Też tak myślę. Więc za dnia na powierzchni, w nocy w zanurzeniu.

PL_CMDR Blue R

Cytat:

U-251 do BdF X U-456 zatonął w ataku lotniczym X Zestrzelono 2 samoloty X Rozpraszamy się XXX

Ta przechwycona wiadomość spadła na nich jak grom z jasnego nieba. U-456? To był U-Flak, który miał ich odprowadzić. Kapitan nie zdążył jeszcze dobrze zastanowić się co teraz, gdy przyszła wiadomość od ich dowódcy, nakazująca samodzielne przeprawienie się do bazy przez Biskaje.
Ten patrol z każdą godziną był coraz gorszy.

R45 - U-356.jpg

Plik ściągnięto 5 raz(y) 106.26 KB

PL_kanaron

Płyniemy jak do tej pory.

PL_CMDR Blue R

Kłopoty zaczęły się o poranku 16 kwietnia... Pogoda na Biskajach zaczynała się pogarszać. Niebo skryły chmury, które mogły niedługo przynieść deszcz, a na dodatek uszkodzony diesel zaraz po uruchomieniu zaczął znów głośno stukać, co zmusiło U-Boota do wyłączenia ładowania rozładowanych baterii. Jeżeli pominąć przekleństwa, to inżynier nic nie powiedział o tej sytuacji, tylko znów zabrał się do pracy.

R46 - U-356.jpg

Plik ściągnięto 6 raz(y) 106.13 KB

PL_kanaron

Czułem, że nie wytrzyma...

Pozostajemy na powierzchni do pełnego naładowania akumulatorów (po naprawie). Zaraz po naładowaniu zanurzenie. I powtarzamy cykl.

PL_CMDR Blue R

Po dwóch godzinach silnik ruszył, choć jego praca wyraźnie wskazywała, że coś jest z nim nie tak. Inżynier mógł dodać tylko "Nie dam mu nawet minuty gwarancji".
Za to nawigator, po skończeniu jakiś obliczeń, powiedział:
-Herr Kaleun. Nie damy rady. Braknie nam paliwa. Na pełnych bateriach przepłyniemy koło stu pięćdziesięciu kilometrów. Potem znów ładowanie i znów sto pięćdziesiąt. Jak liczę paliwo potrzebne na ładowanie, to będą nas ostatnie 100 kilometrów musieli holować. Jak przeszacowaliśmy zużycie, to może ostatnie 50... Paliwa po prostu nie wystarczy. Chyba, że całkowicie pomyliliśmy się z szacowaniem... Ale nie wydaje mi się.