POLISHSEAMEN

[PL_CMDR Blue R]

Kapitänleutnant Ulrik Bulgot
Podwodna blokada Wielkiej Brytanii jest niezwykle ważna. W styczniu liczymy na duże sukcesy na zachodnim podejściu. Wyjdziecie w morze 4 stycznia 1940 i udacie się do kwadratu AL93.
Korvkpt. Hans Ibbeken, 2 Flotylla U-Bootów




Proszę wybrać torpedy, które zostaną załadowane do pustych magazynów. I możecie wyznaczyć trasę od AN95.

[majama]

Do przednich magazynow prosze zaladowac torpedy parogazowe a do tylnych elektryczne.
Popłyne średnią predkością, wypatrując otoczenie oraz nasłuchując od czasu do czasu, trasa:
AF79
AE69
AE88
AL93

[PL_CMDR Blue R]

Rejs U-44 przebiegł bez najmniejszych problemów, ale w kwadracie patrolowym przez parę dni nie napotkał nic szczególnego. Aż 13 stycznia, gdy U-44 wręcz wpadł o świcie na konwój wychodzący z Wielkiej Brytanii. Nieszczęśliwie U-43, który powinien być w pobliżu, sam też wykrył konwój i U-44 został zmuszony do samotnego ataku.

[majama]

Atakujemy z zanurzenia, z dalekiego dystansu, odpalic po jednej torpedzie z przednich wyrzutni do kazdego frachtowca.
Nadac komunikat o kursie i położeniu konwoju, może ktos ich przechwyci w nastepnych etapach

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan U-44 wystrzelił z daleka salwę torped i czekał na efekt. Z tej odległości nie dało się dostrzec wiele, ale 1 frachtowiec (1000-2000 BRT) został trafiony. Szczęśliwe dla U-Boota Brytyjczycy uznali, ze był to atak z głębokości peryskopowej spośród statków i nawet nie próbowali szukać po okolicy, gdzie U-Boot szykował się do kolejnego ataku.

(Jakiego i jakimi torpedami?)

---

R45- U-44c.jpg

Plik ściągnięto 44 raz(y) 83.63 KB

[majama]

Mysle że podobnie, znowu z daleka i po jednej torpedzie z przednich wyrzutni do kazdego celu towarowego, jako że jest dzien to wole elektryczne tym razem. Po ataku odsunac sie od konwoju i załadowac 2 parowe 2 elektryczne do przodu.

[PL_CMDR Blue R]

U-44 zbliżył się do konwoju na 3 kilometry i wystrzelił salwę torped w kierunku widocznych, jak na dłoni parowców. Choć minuty płynęły niemiłosiernie, nie dało się usłyszeć, ani zauważyć żadnej eksplozji. Wreszcie oficer wachtowy patrząc na zegarek powiedział:
-Torpedy wygasły, Herr Kaleun.
Wszyscy spojrzeli na siebie. Czyżby spudłowali? A może torpedy nie przepłynęły zapewnianych przez inżynierów w Niemczech 3km i wygasły wcześniej?

Tymczasem nieświadomy kolejnego ataku konwój, dalej płynął na północny-zachód.

---

R45- U-44d.jpg

Plik ściągnięto 54 raz(y) 101.28 KB

[majama]

No trudno, mam wrażenie że wojna jeszcze potrwa pare miesiecy zanim zwycięzymy to coś zdąże zdziałac - pomyslał kapitan Bulgot.

[PL_CMDR Blue R]

Atakujesz ponownie? Bo Brytole nawet nie wiedzą, że ich zaatakowałeś właśnie

[majama]

jesli jeszcze nie uciekli to tak

[PL_CMDR Blue R]

Nie pisałem, że uciekli. Konwój jest twój (układ ten sam, bo cię nie zauważyli).

[majama]

To domniemuje że dalej trwa dzien, czyli atak z zanurzenia z dalekiej odleglosci po jednej torpedzie do kazdego mercha.

[PL_CMDR Blue R]

I znów mimo usilnych starań załogi, dystans okazał się zabójczy dla celności torped. Jednak jedna z nich, zapewne elektryczna posłana do ostatniego celu (duży parowiec 4000-5000 BRT) dosięgła celu i w konwoju powstało poruszenie.

Herbaciarze najwyraźniej spodziewali się ataku z zanurzenia z bliskiej odległości i znów nieskutecznie zaczęli polowanie.

Kapitänleutnant Ulrik Bulgot obserwował to wszystko z daleka:
-Chyba napędziliśmy im stracha...
-Kapitanie, uszkodzony parowiec dalej płynie - zameldował 1 OW
Kapitan zaklął w duchu, obserwując z daleka dym z konwoju. Nagle dostrzegł coś dziwnego i ponownie spojrzał w kierunku wroga.
-Czy oni skręcają na nas?
Oficer Wachtowy spojrzał w kierunku wroga
-Jeżeli nie konwój, to przynajmniej niszczyciele.
-ALAAARM!! - rozległ się rozkaz i niecałą minutę później U-44 schował się w bezpieczniej głębinie. Niszczyciele przepływały kilka razy nad U-44, ale nie odnalazły go. O zmierzchu U-44 wynurzył się ponownie i wachta mogła dostrzec co się stało.

-Nie szukali nas, tylko skręcili. To była boczna straż konwoju! - rzucił 1 OW - To świetna pozycja. Nie zgubimy ich przed zapadnięciem ciemności...
-DYM! Namiar 170 - zawołał 1 z marynarzy. Kapitan spojrzał w tamtą stronę. Uszkodzony parowiec uchodził w przeciwną stronę.
-Tchórze - rzucił pod adresem załogi frachtowca, podejmując decyzję, czy gonić i dobić cel, czy też może zostać przy konwoju i zaatakować w nocy.

---

R45- U-44e.jpg

Plik ściągnięto 48 raz(y) 100.87 KB

[majama]

Gonic cel i wyjsc na pozycje do ataku jesli to mozliwe. Atakujmy od razu gdy wyjdziemy na dogodna pozycje, odleglosc bliska, jedna topeda z tylnych wyrzutni.
edit:
Druga tylna torpeda niech bedzie zalana i gotrowa do strzału, jeśli nie trafi pierwsza albo cel nie dostanie smiertelnych obrażeń to odpalimy.

[PL_CMDR Blue R]

U-44 zajął pozycje w zanurzeniu przed celem, zanim stało się całkowicie ciemno. Kapitan spoglądał przez peryskop starając się w słabym świetle ustawić parametry ataku. Niestety, 1 atak okazał się nieskuteczny, a cel znalazł się w wyznaczonym miejscu o kilkadziesiąt sekund za wcześnie. Pojawienie się eskortowca, który najwyraźniej szedł za konwojem zmusiło go do przerwania ataku i powtórzenia go, gdy już było ciemno. Tym razem torpeda trafiła w cel, powodując jego zatonięcie i ściągając w okolicę korwetę, która przez długie godziny poszukiwała U-44. Jedna z przypadkowo najwyraźniej rzucanych bomb eksplodowała w pobliżu, ale nie wyrządziła większej szody U-Bootowi. Po kilku godzinach ucieczki, U-44 wynurzył się na ciemnych wodach Atlantyku.
Teraz kapitan musiał zdecydować. Gonić ciągle oddalający się konwój, co mogło wiązać się nawet z kilkudniową pogonią za celami, czy też zostać w sektorze i szukać następnych celów?

<to ostatnia decyzja tej rundy, ewentualne dogonienie celu w następnej rundzie>

[majama]

Pozostane w sektorze i poczekam na coś nowego.
edit:
Chociaż zapewne teraz brytyjczycy będa omijac ta okolicę lub bardziej patrolowac z powietrza, bo wiedzą że gdzies tu jestesmy.
Zastanawiam sie jakie skutki przyniosło trafienie w pierwszym ataku i co zameldowac dowództwu.
Torpedy parowe powinny miec dużo wiekszy zasieg niz nam bylo potrzeba, elektryczne do 5km to tez musiało wystarczyć, musieliśmy nic nie trafic co w sumie mało dziwi bo po pierwszym ataku konwój zapewne zygzakowal i z dużej odległości to czysta loteria. takie same skutki przynosi atak celowany jak strzal wiązki torped z strone konwoju bez specjalnych ustawień. Kwestia szczęścia. Decydowałem sie na daleka odległość bo torpedy parowe były w wyrzutniach i pora dnia.

- Radiooficer! Nadać meldunek do dowództwa:
"Zatopiono jednostkę o tonażu 5000, drugi cel trafiony, prawdopodobnie przetrwał, konwój odszedł na Atlantyk, zostało nam 8 torped, płyniemy wolno patrolując na południe w stronę sektora BE34 gotowi na nowe rozkazy. U-44"

[PL_CMDR Blue R]

U-44 powoli przemierza pusty Atlantyk, kierując się na południe... Rozkazy dla U-Boota były jednak niezmiennie przewidywalne - kontynuować poszukiwania wroga.

[PL_CMDR Blue R]

U-44 dotarł do końcowego punktu nawigacyjnego na mapie... Brak tylko boi w tym miejscu, choć załoga wpadła już na pomysł oznaczenia miejsca za pomocą pustej butelki.
Dokonano przeglądu torped elektrycznych w rufowych wyrzutniach. Brak defektów.

---

R47- U-44.jpg

Plik ściągnięto 47 raz(y) 371.51 KB

[majama]

Radiooperator: nadać krótki meldunek do dowództwa. "U-44 patroluje dalej, rejon BE34, stan 8 torped, okręt w pełni sprawny, gotowi na rozkazy."

[PL_CMDR Blue R]

Dni mijały na patrolowaniu. Wydawało się, że okolica opustoszała. Aż w końcu 25 stycznia operator hydrofonu zameldował podczas zanurzenia:
-Frachtowce, dużo!

6 godzin później U-44 przecinał wody w pobliżu brytyjskiego konwoju. Niestety, w pobliżu nie było żadnego U-Boota, który mógłby zaatakować wraz z U-44.

---

R49- U-44.jpg

Plik ściągnięto 48 raz(y) 100.54 KB

R49- U-44b.jpg

Plik ściągnięto 58 raz(y) 69.21 KB