POLISHSEAMEN

[PL_CMDR Blue R]

Noc była jeszcze gorsza od dnia. Ciemność jeszcze bardziej ograniczała widoczność. Dodatkowo po zanurzeniu hydroakustyk nie mógł złapać kontaktu z konwojem, który jakby rozpłynął się w powietrzu. Dopiero po godzinie złapał słaby kontakt, docierający jednak z południa.
-Brzmi jakbyśmy cały czas się od nich oddalali. Chyba w tej ciemności rozminęliśmy się, a oni skręcili Herr Kaleun.

[PL_Andrev]

Powrót do rejonu patrolowego.

[PL_CMDR Blue R]

U-50 wracał do rejonu patrolowego, gdy pogoda poprawiła się i znów zrobiło się sielsko i przyjemnie, jakby ocean chciał odpłacić się za tą kiepską pogodę.

Był wczesny poranek 16 maja 1940 roku. Kapitan leżał na koi, gdy nagle usłyszał rozkazy z mostka wydawane przez pierwszego oficera nakazujące zmianę kursu, zwiększenie prędkości i zawołanie kapitana. W chwilę był już na mostku, gdzie pierwszy oficer przywitał się regulaminowo, przeprosił za wydanie rozkazów bez zgody, ale "liczyła się każda sekunda". Wskazał na cienkie dymy na horyzoncie:

-Okręty wojenne. Co najmniej krążownik tam płynie. Przejdą po naszej prawej stronie w odległości paru mil, jak nie będziemy się ruszać. Możemy wyjść...

Przerwał, gdy kapitan podniósł lornetkę do oczu. Oficer mylił się. Tam płynął pancernik.U-Boot zbliżał się kursem przechwytującym, ale pewne było, że nie zbliży się mocniej, niż na pół mili do celu i to ryzykując wykrycie. Jednak na pewno był w stanie dotrzeć do pozycji do ataku.

---

R16 - U-50a.jpg

Plik ściągnięto 34 raz(y) 109.59 KB

R16 - U-50b.jpg

Plik ściągnięto 40 raz(y) 56.13 KB

[PL_Andrev]

Atak ze średniej odległości. Wszystkie torpedy dziobowe - pozwolenie na strzał.

[PL_CMDR Blue R]

Choć nie minęło dużo czasu, kapitanowi wydawało się, że minęły godziny. Byli około 2-3 kilometrów od pancernika, gdy polecił strzelać. Zanurzenie z daleka pozwalało na uniknięcie wykrycia, ale tez utrudniało celowanie. Jednak to po jego stronie było szczęście. Trzy potężne fontanny wzbiły się w powietrze, gdy 3 torpedy trafiły od dziobu do śródokręcia. Jedna z torped musiała trafić w skład amunicji, bo towarzyszyła jej niezwykle duża eksplozja. Kapitan żałował, że nie miał aparatu, ale wiedział, że musi się zanurzyć. Torpedy zostawiły wyraźne ślady i eskorta zapewne niedługo go odnajdzie.

Mylił się. Choć eskorta zbliżyła się, nie został wykryty i po kilku godzinach U-Boot mógł wynurzyć się. Kapitan nie wiedział, czy to sen, czy jawa... Marzenie każdego podwodniaka spełniło się. Zatopił pancernik, o co potwierdzał też wcześniej operator hydrofonu i uszedł niezauważony.

[PL_Andrev]

Wysłać meldunek do bazy, pozostajemy w strefie patrolowej.

[PL_CMDR Blue R]

U-50 bezskutecznie patrolował jednak pustą okolicę. Wróg chyba skrzętnie omijał ją.

24 maja 1940 roku mechanik zameldował, że U-50 musi wracać, chyba, że kapitan chce naruszyć rezerwę paliwa na 50 godzin.

---

R18 - U-50.jpg

Plik ściągnięto 27 raz(y) 109 KB

[PL_Andrev]

Nadać meldunek do BdU: Weczerpuje się paliwo, wracamy do bazy.

[PL_CMDR Blue R]

6 dni później U-50 zadokował w Wilhelmshaven. Załoga powitała port z większa radością niż poprzednio, gdy mieli tylko parę dni wolnego. Tym razem U-50 wracał na dłużej. Kampania Norwerska zmierzała do szczęśliwego dla Niemców finału, a Francja chyliła się ku upadkowi.

Ale Niemiecka biurokracja upomniała się o raport z patrolu

[PL_Andrev]

W czasie patrolu wykonywano standardowe działania bojowe. Niestety mimo podejmowania kilku prób nie udało się dotrzeć i zaatakować konwojów raportowanych przez inne ubooty. Głównymi czynnikami które zawiodły było brak rozpoznania i wsparcia z powietrza, brak precyzyjnych meldunków ze strony sojuszniczych okrętów oraz pogoda uniemożliwiająca przechwycenie sygnalizowanych celów przy ograniczonej widoczności i warunkach sztormowych.

Jedynym sukcesem było zatopienie okrętu wojennego Wielkiej Brytanii, pancernika klasy Revenge. Cel został skutecznie storpedowany i zatopiony.

Wskutek braku paliwa okręt zawrócił do bazy, mimo utrzymania możliwości bojowych w postaci torped i amunicji.

[PL_CMDR Blue R]

Przyjęcie jakie zgotowano następnego dnia załodze U-50 było utrzymane w bardziej pozytywnym nastroju, niż raport kapitana. Kapitan Matsumo został poinformowany, że za swój sukces otrzyma niedługo krzyż rycerski z rąk samego Fuhrera, a swoim przykładem stanowi wzór dla innych podwodniaków z flotylli.