POLISHSEAMEN

PL_kanaron

Zatem za dnia na powierzchni.

PL_CMDR Blue R

Gdy tylko kule zaczęły uderzać o kadłub, von Kanaron wiedział, że mają kłopoty. Chief momentalnie zaczął zanurzać okręt, alarm dzwonił i nagle kapitan dostrzegł, że nikt nie zeskakuje z mostka. Już miał wydać rozkazy, gdy od strony kiosku dobiegł wszystkich wrzask drugiego oficera (pełniącego akurat wachtę):
-ZANURZAJ!!
W tej samej chwili przez kadłub przedostał się dźwięk przelatującego samolotu, głośny plusk i eksplozja. Okrętem zatrzęsło, ale zanurzył się, mocno kołysząc. Drugi oficer, gdy tylko chybotanie ustało, wskoczył do centrali i zameldował (a raczej wykrzyczał):
-Zmasakrowali nas na mostku! Mamy przeciek! - tu wskazał na ręką na kiosk.

R46 - U-356a.jpg

Plik ściągnięto 10 raz(y) 106.29 KB

PL_kanaron

-Zamknąć właz, zanurzenie! Wynurzamy za dwie godziny. Jeśli przeciek nie jest poważny to zatamujcie go teraz, jeśli poważny to na powierzchni.

PL_CMDR Blue R

Załoga zabrała się za tamowanie przecieku, który okazał się jednocześnie niezbyt duży, ale i kłopotliwy w tamowaniu (bardzo kiepsko zlokalizowany), niemniej kłopot zacząłby sprawiać dopiero, gdy U-Boot byłby zanurzony przez około 10-12 godzin...
I gdy sytuacja zaczęła się stabilizować, nagle Funkelmaat zameldował:
-Szybkoobracające się śruby, namiar 280... Nie... dwie... .... zaraz..... Co najmniej trzy okręty. Zbliżają się!

PL_kanaron

Zostajemy w zanurzeniu.

PL_CMDR Blue R

-Herr Kaleun... Jeden będzie przechodził przed dziobem... dwa lub trzy za rufą... Idą linią...
wut-wut-wut-wut
-Jeden będzie przechodził blisko....
Wut-Wut-Wut-Wut

PL_kanaron

Są blisko?

PL_CMDR Blue R

(skoro słychać turbinę, to tak... )

PL_kanaron

-Cisza na okręcie.

PL_CMDR Blue R

WUT-WUT-WUT
Ping
WUT-WUT-WUT
PING
WUT
PING
WUT
PING
-STER W DÓŁ 10! Cała naprzód! PRAWO 20!
Chwilę potem poleciały bomby, wstrząsając okrętem, szczęśliwie wroga jednostka nie miała czasu na określenie głębokości zanurzenia celu i rzuciła bomby "na chybił trafił", niemniej zostali właśnie odnalezieni.

PL_kanaron

Głębiej. Standardowe uniki.

PL_CMDR Blue R

Pościg trwał już dwie godziny. U-356 ukrywał się na głębokości 150-170 metrów, ale wrogie jednostki nie odpuszczały, obrzucając okręt bombami, z których niektóre spadały naprawdę blisko. Uszkodzone stery na rufie nie pomagały w unikach, a woda powoli płynęła z niemożliwego do zatkania kiosku do zęzy. Chief sam prosił, aby ją tak zostawić, na wypadek, gdyby miało mocniej zalewać kiosk. Kiosk pełen wody na górze okrętu, to ostatnie, co teraz potrzebowali dla próby utrzymania stabilności okrętu. Do krytycznego zapełnienia zęzy i tak w tym tempie pozostało im jeszcze kilka-kilkanaście godzin.

R46 - U-356b.jpg

Plik ściągnięto 13 raz(y) 106.22 KB

PL_kanaron

Dalej robimy uniki.

PL_CMDR Blue R

Zgodnie ze wskazaniem zegara pokładowego, był późny wieczór, gdy jedna z bomb eksplodowała naprawdę blisko. Na okręcie zgasło światło, ludźmi rzucało na wszystkie strony, po czym kołysanie się uspokoiło i wróciło oświetlenie. To trafienie było naprawdę bliskie. Szczęśliwie przeciek z kiosku nie powiększył się, natomiast sądząc po ilości części, które wypadły z prawoburtowego silnika, ten ostatecznie odmówił właśnie współpracy.

R46 - U-356c.jpg

Plik ściągnięto 6 raz(y) 106.18 KB

PL_kanaron

Nadal standardowe uniki.

PL_CMDR Blue R

Gdy półtorej godziny później eskortowce odpłynęły, pierwszy zapytał retorycznie, czy oni nie ścigali bąbelków powietrza z przecieku na kiosku. Niemniej, na górze była noc, a oni z mocno wyczerpanymi akumulatorami byli zanurzeni.. Przy czym jeden z silników spalinowych nie nadawał się już do niczego, a od bazy ciągle dzielił ich kawał drogi.

R46 - U-356d.jpg

Plik ściągnięto 4 raz(y) 106.2 KB

PL_kanaron

Ile czasu zajmie nam dopłynięcie do bazy przy pełnej mocy silnika i cały czas na powierzchni?

PL_CMDR Blue R

Na pełnej mocy (czyt. cała naprzód), braknie paliwa.
Na tej, na której da się iść (no, pełna powiedzmy)... około 3 dni na jednym silniku.

PL_kanaron

Naładujemy akumulatory i płyniemy powiedzmy pełną prędkością do bazy.

PL_CMDR Blue R

To były trzy ciężkie dni. Dwa razy załoga U-356 musiała chować się przed atakami lotniczymi (raz ostrzeżona krzyżem, raz przez wachtę), ale tym razem obeszło się bez strat, a i wrogie eskortowce nie pojawiły się w pobliżu.
Gdy 20 kwietnia U-356 szedł już za trałowcem, silnik spalinowy, dostając rozwodnioną mieszankę, zadławił się i zgasł. Szczęśliwie w akumulatorach było jeszcze wystarczająco dużo energii, aby okręt powolnym marszem dowlókł się do pełnego U-Bootów bunkra. Patrol U-356 dobiegł końca.
Fregattenkapitän Andreas von Hyakintos oczekiwał już na okręt w doku i gdy tylko położono trap, wszedł na pokład, aby powitać powracający okręt.

R47 - U-356.jpg

Plik ściągnięto 7 raz(y) 105.67 KB