Uwaga ! Uwaga !
W dniu 29 grudnia 2019 roku zmieniliśmy silnik naszego forum PoilshSeamen.
Ze względu na to że dotychczas używany silnik był przestarzały (pracował od maja 2005 roku), był pełen luk i błędów, podjęliśmy decyzję o zamknięciu tego forum i otwarciu nowego.
Stare (to) forum jest dostępne "tylko do odczytu". Nowe zaś wymaga ponownego zarejestrowania użytkownika.
Adres się nie zmienia. Dalej jest to
#1 Wysłany: 18 Wrzesień 2015, 09:17 Gra 1 - Podsumowanie
PODSUMOWANIE
Po wojnie historycy, mogąc dostać się do źródeł obu stron, dokonali gruntownej analizy zatopień U-Bootwaffe, "obdzierając" niektórych ze zgłaszanego tonażu. "Największy poszkodowany", Gustav-Adolf Mugler, został obdarty z prawie 1/3 tonażu, jednak nikogo to nie dziwiło, patrząc na jego przesadę odnośnie zatopień i wielkości celów.
Wyniki prac przedstawionych przez historyków nie zostawiały złudzeń. U-Booty w okresie od początku wojny do końca czerwca 1943 nie zatopiły ponad 10 mln BRT, a tylko 8 mln BRT (uzupełnione o kolejny 1 mln BRT uszkodzonych okrętów oraz 0,7 mln BRT zatopionego przez włoskie okręty), tracąc 175 okrętów podwodnych. Wojna podwodna była jednak od początku przegrana, skoro w krytycznych momentach topiono najwyżej 5% towarów zmierzających do Wielkiej Brytanii. Przez całą wojnę tylko kilka zatopień (min. zatopienie transportowca wojsk zmierzającego do wsparcia brytyjskiej ofensywy w grudniu 1940 roku) w dużym stopniu skomplikowało szyki Aliantów.
Złamanie kodów Enigmy pod koniec 1941 roku i pełne ich rozpracowanie w roku 1942 miało jednak znaczący wpływ na przebieg walk. Od listopada 1942 Alianci wiedzieli więcej o rozlokowaniu U-Bootów na szlakach arktycznych, niż sami Niemcy, co pozwalało w miarę bezpiecznie przeprowadzać konwoje, podczas gdy jedynym realnym zagrożeniem były siły Luftwaffe i siły nawodne. Za przełom Bitwy o Atlantyk uważa się lato 1942, gdy po zakończeniu operacji Paukenschlag (która nie odniosła zamierzonego sukcesu) U-Booty powoli były wypierane z Północnego Atlantyku na południe. Później inicjatywa nie wróciła już w ręce U-Bootów. Niemniej legenda U-Bootów, podsycana przez Goebelsowską propagandę przetrwała....
Andreas von Hyakintos (124 850 BRT) przeżył wojnę. Po wojnie służył w Deutscher Minenräumdienst, a następnie w Bundesmarine, osiągając stopień Flotillenadmiral jako dowódca sił NATO. Zmarł w latach 90 na emeryturze. Jego wspomnienia uchodzą za klasykę powieści o U-Bootach.
Erich von Kanaron (103 800 BRT) brał udział w ucieczce okrętu IXD2 do Argentyny, gdzie osiadł. W latach 50 wrócił do Niemiec i pracował na statkach handlowych, dowodząc min. statkiem Otto Hahn. Wraz z Hansem-Wilhelmem von Dresky stanowił wzór postaci Starego z filmu Okręt.
Adolf von Kanaron (11 000 BRT) zginął w 1944 roku podczas ataku samolotu na Biskajach podczas wyruszania przeciw flocie inwazyjnej.
Gustav-Adolf Mugler (212 000 BRT) zginął 3 stycznia 1945 roku zastrzelony przez wartownika, któremu nie odpowiedział na wezwanie o podanie hasła. Krążyło wiele plotek, czy zrobił to specjalnie chcąc zginąć, czy był to wypadek. Jego pogrzeb uważa się za symboliczny pogrzeb U-Bootwaffe
Harald Jürst (172 000 BRT) przeżył wojnę. Nigdy nie pogodził się z faktem, że w grudniu 1942 nie zatopił krążownika, aż do śmierci uważając to za amerykańską propagandę sukcesu. Po wojnie służył w Deutscher Minenräumdienst, skąd odszedł po sprzeczkach z przełożonymi. Autor książki "Dlaczego przegraliśmy?" w której wskazywał na błędy prowadzenia wojny podwodnej, uznawanej przez kolegów za bezczelne oczernianie ich wizerunku. Zmarł w osamotnieniu w 1956 roku na zawał serca, nie doczekawszy się na uznanie historyków za celne spostrzeżenia.
Wilhelm Schulz (125 000 BRT) przeżył wojnę. Dożył później starości w rodzinnym Hamburgu. W latach 90 służył jako konsultant przy produkcji gier komputerowych o U-Bootach
Hans-Wilhelm von Dresky (113 000 BRT) przeżył wojnę. Niesłusznie uwięziony jako członek SS, po uwolnieniu pracował jako przedsiębiorca w rodzinnym mieście. Wraz z Erichem von Kanaronem stanowił pierwowzór starego z filmu Okręt.
Alexander Gelhaar (105 00 BRT) nie przeżył wojny. Zginął w 1943 roku podczas odpierania floty inwazyjnej w pobliżu Sycylii.
Największy zatopiony tonaż, przez 1 okręt: U-41 (288 000 BRT)
Największa liczba patroli podczas wojny, U-45 (IX39-VII43) - 20 patroli.
==========================================================================
Podsumowanie gry:
Gra toczyła się: 07 III 2014-18 IX 2015 (560 dni)
W grze brało udział: 10 graczy
Wcielając się w: 21 kapitanów
Gracze zatopili: 805 000 BRT (10,7% zatopień U-Bootów)
Co daje wynik: 38 333 BRT/kapitana gracza
Lub 80 500 BRT/gracza
Gracze wykonali: 84 patrole
Co daje 4 patrole na kapitana
lub 8.4 patrolu na gracza
17 kapitanów graczy zostało utraconych (9,7% strat kapitanów)
Dodatkowo stanowiliście "podstawę" do działań innych kapitanów. Np. wasza przesadna ostrożność, że nierozpoznany okręt podwodny, to może być wróg (co nie raz doszło do ataków)... Inni też tak się zachowywali.
Tak samo zejścia z okrętu na ląd... Niby zaczęło się od Looffa (który notabene zszedł, aby wpuścić gracza), ale po tym jak von Hyakintos i E. von Kanaron zwiali, doświadczeni kapitanowie robiliby to samo... robiliby.... jakby byli (jakoś im się poległo)... Niemniej wpływało to na tło fabularne...
Z rzutów na tło, bardzo krytyczne było wcześniejsze złamanie Enigmy... w zasadzie cofnęło wojnę o pół-3/4 roku po 1942 roku.
Pozwoliłem sobie także zrobić ranking "2 najlepszych karier"... Myślałem, czy nie 3, ale graczy było tylko na dwie w większości
I dla Kanarona mam specjalną nagrodę-niespodziankę! Ale nie płaczcie, każdy może ją mieć. O tym wkrótce.
W zasadzie, jak patrzę na "stopień zwycięstwa" gry the Hunters, to każda kariera powyżej 50k BRT to już "poprawnie", a powyżej 100k BRT to "małe zwycięstwo" (150k nikt nie osiągnął).
Więc zwycięstwo osiągnęli:
Jacek (jako kapitan von Hyakintos)
Andrev (jako kapitan Matsumo)
Kanaron (jako kapitan F. von Kanaron oraz E. von Kanaron)
Czyli 3 kapitanów, co służyło od początku wojny oraz jeden, co służył później.
Chciałem wszystkim pogratulować za grę, to był kawal dobrej zabawy i mam nadzieję, że pozostanie w naszej pamięci na dłużej.
Niniejszym, zakańczam ostatni oficjalny post Szarych Wilków (jeszcze tylko temat o nagrodzie będzie). Minęło 560 dni naszej wspaniałej zabawy. Gratuluję i dziękuję!
Koniec gry.jpg Koniec gry
Plik ściągnięto 28 raz(y) 467.74 KB
Okręty z gry.jpg Wszystkie U-Booty biorące udział w grze (zwrócę uwagę, że "posiłki" na sierpień 1942 są prawie równe liczbie okrętów, które walczyły z Wielką Brytanią i Francją we wrześniu 1939
Dzięki , wielki szacun za skrupulatne prowadzenie całej tej gry. Zapewniłeś sporo emocji. Można się było wczuć w swoje role i w jakiś sposób „przeżywać” to co się wokół działo.
Super, już nie mogę się doczekać kolejnych realizacji kolejnych pomysłów, które nam prezentowałeś ostatnio.
PS. Zdjęcia i ilość żetonów obrazują ogrom pracy.
_________________ "Mówię tylko do tych, którzy chcą mnie słuchać
Ci, którzy nie chcą nie obchodzą mnie.
Po co mam czas tracić na mówienie do ściany
ściana i tak zawsze swoje wie"
Abym to po półtorej roku pamiętał... Pamiętam tylko, że szedł pod eskortą, bo uciekał z Bałtyku... Wojna zastała go w Szwecji...
A co wiózł? Możliwe, że łożyska. (nie wiem, co ze Szwecji Brytyjczyk mógł wieźć)
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum