POLISHSEAMEN

[PL_Cmd_Jacek]

I stało się to czego się obawiałem. Gdzie są niszczyciele ?????

[PL_CMDR Blue R]

Pytanie było bardziej retorycznie, ale i tak Halliday otrzymał odpowiedź:
-Są za grupą, sir. Atakują U-Boota.

[PL_Cmd_Jacek]

Co robi Hardy ???? Jakie rozkazy ???? Kto podejmie akcję ratunkową ???

Stracił głowę czy co ????

[PL_CMDR Blue R]

6:11
-Sir! - powiedział podoficer, przynosząc wiadomość radiową - Hardy kazał wracać niszczycielom do grupy.
Jack spojrzał za rufę, gdzie oddalał się pochylający się Victorious, omijany właśnie przez Liverpoola.

[PL_Cmd_Jacek]

Wierzę, że Hardy wie co robi .

[PL_CMDR Blue R]

-Sir. Hardy polecił nam odłączyć się od zespołu i na pełnej mocy gnać do Murmańska..... Liverpool ma holować lotniskowiec i Hardy z nimi zostaje.

[PL_Cmd_Jacek]

Ufff. Ok. Przyjąłem.

Wykonać. Pełna prędkość.

[PL_CMDR Blue R]

HMS Trinidad osamotniony wyrwał się do przodu. Okręt często wykonywał zygzaki i płynął na pełnej szybkości, gdyż była to jego jedyna broń przeciwko okrętom podwodnym. Mógł już tylko uciekać.
-Sir. Będziemy w Murmańsku około 2:00 - zameldował nawigator. W zasięgu ich samolotów będziemy późnym popołudniem.

[PL_Cmd_Jacek]

po prostu podkuliliśmy ogon

[PL_CMDR Blue R]

Ostre szarpnięcie okrętem, prawie wyrzuciło Jacka z krzesła, za to lunch poleciał na podłogę. Okręt skręcał gwałtownie, co oznaczało unik. Nie przejmując się leżącym na podłodze jedzeniem, Jack pognał na mostek. Kapitan krążownika wydawał właśnie polecenie kolejnej zmiany kursu, gdy telefon meldował z rufy kolejne kontakty z torpedą. Elektryczna torpeda była najgorszym wrogiem okrętów. Płynęła prawie niezauważalnie. Szczęśliwie prędkość nie należała do jej największych atutów i tym razem szczęście sprzyjało załodze Trynidadu. Kapitan, zauważywszy dowódcę, zameldował:
-Sir. Wrogi okręt podwodny próbował nas storpedować. Wykonaliśmy unik. Torpedy przeszły za rufą.

[PL_Cmd_Jacek]

Dobra robota.

Nadaj do Hardyego informację o naszej pozycji oraz ataku uboota. Niech uważają, bo pewnie ma jeszcze torpedy.

[PL_CMDR Blue R]

13:27
Jack znów usiadł do posiłku, który po raz kolejny dla niego przygotowano. Nie był tak wyborny, jak poprzedni, ale kucharz miał też o wiele mniej czasu. Jack uśmiechnął się. Największa krzywda, jaka im się stała podczas tamtego ataku, to jego lunch. Chwycił widelec w dłoń i skierował ząbki w kierunku mięsa, gdy potężny wstrząs rzucił nim do góry. Do uszu Jacka dotarł jeszcze huk eksplozji, nim uderzył o podłogę, a lunch zaraz za nim.

Nie oglądając się na kolejny posiłek i siniaka na nodze, Jack wybiegł z kabiny i biegiem rzucił się w kierunku mostka. Okrętem cały czas trzęsło od dziobu do rufy, jakby wpadli na wysokie fale. Chwilę później Halliday był na mostku, gdzie kapitan przez telefon wykrzykiwał:
-JAKIE USZKODZENIA?! .... MELDOWAĆ NATYCHMIAST!
Halliday wyczuł na mostku, że coś jest nie tak jak zostawił... I nie chodziło wcale o zamieszanie. Kapitan dostrzegł kontadmirała i zameldował:
-Sir. Dostaliśmy torpedą w dziób.
Jack w pierwszej chwili chciał wydać rozkaz zwolnienia okrętu, aby w razie naporu wody ba grodzie te nie uległy uszkodzeniu, ale wtedy dostrzegł, co było inaczej na mostku. Telegraf maszynowy wskazywał "wolno naprzód".

[PL_Cmd_Jacek]

Jakie uszkodzenia ? Jaką maksymalną prędkość wyciągnąć ???

Nadać komunikat o storpedowaniu.

[PL_CMDR Blue R]

Powoli zwiększano prędkość okrętu, podczas gdy załoga walczyła z przeciekiem. Szczęśliwie konstrukcja grodzi nie była uszkodzona i wkrótce okręt rozpędzono znów do maksymalnej prędkości.
Torpeda eksplodowała pod dziobem krążownika i co zaskakujące, nie wywołała zbyt wielkich szkód. Najwyraźniej zapalnik magnetyczny zadziałał zbyt wcześnie , nim torpeda dostała się głęboko pod kadłub. Niemniej zalewanie przedziału pod wieża numer 2 nie było dobra wiadomością. Pomimo pracy pomp poziom wody wciąż podnosił się, zagrażając zalaniem składu amunicji do wieży numer 2. Choć zalanie tego przedziału nie wpłynęłoby znacząco na stateczność okrętu, jednak zmniejszało zdolności bojowe okrętu w przypadku walki i dociążało okręt.
-Sir. Kontakt radarowy. Nie zbliżają się szybko. To chyba okręty nawodne!

[PL_Cmd_Jacek]

Jesteśmy kilka godzin przed Murmańskiem. To mogą być sowieckie jednostki.

Jaki jest sposób by skontaktować się z portem ? Trzeba nadać informację, że się zbliżamy, jesteśmy uszkodzeni i potrzebujemy eskorty.

[PL_CMDR Blue R]

-Tak jest, sir. Powinniśmy już bez problemów skontaktować się z misją wojskową w Murmańsku. - zameldowano. (ps. Jak chcesz masz samolocik i możesz zamiast "zwiadu dookoła, wysłać go nad konkretny cel". Chyba, że czekasz na połączenie]

[PL_Cmd_Jacek]

Problem polega na tym, że nie będę chciał się zatrzymywać by go podnieść z wody. Więc jeśli już jest w zasięgu Murmańska (tzn. że może tam dolecieć i wylądować), to niech leci.

[PL_CMDR Blue R]

Wkrótce Walrus wystartował. Mijały nerwowe minuty, gdy samolot zbliżył się do horyzontu i zaczął zakręcać koła, najwyraźniej obserwując dostrzeżone cele. Zanim jego meldunek dotarł na mostek, oficer nanoszący na mapę pozycje celów zameldował:
-Sir. To nie są niszczyciele na szpicy? Te cele płyną do Murmańska.
Chwilę później otrzymano potwierdzenie z wracającego samolotu z którego zameldowano, że celem są niszczyciele Hunt płynące w kierunku Murmańska.

[PL_Cmd_Jacek]

Kto nimi dowodzi ?

Nadaj do nich by zwolnili i dołączyli do nas. Potrzebujemy eskorty, jesteśmy uszkodzeni.

[PL_CMDR Blue R]

Cytat:

Kto nimi dowodzi ?

Zapewne Hardy. Jemu przekazałeś konwój, jak się wycofywałeś

============================================================