Uwaga ! Uwaga !
W dniu 29 grudnia 2019 roku zmieniliśmy silnik naszego forum PoilshSeamen.
Ze względu na to że dotychczas używany silnik był przestarzały (pracował od maja 2005 roku), był pełen luk i błędów, podjęliśmy decyzję o zamknięciu tego forum i otwarciu nowego.
Stare (to) forum jest dostępne "tylko do odczytu". Nowe zaś wymaga ponownego zarejestrowania użytkownika.
Adres się nie zmienia. Dalej jest to
Wolny czas w Australii mijał szybko i ani się Moore obejrzał, gdy zbliżał się termin ponownego wyjścia w morze. Gdy 9 lutego cała załoga zebrała się na okręcie, kontradmirał Wilkes zaprosił wczesnym rankiem kapitana do swojego sztabu i po grzecznościowym powitaniu powiedział:
-Kapitanie. Nie będę ukrywał, że jesteście dobrym kapitanem, jednym z najlepszych, których posiada Flota Azjatycka. Wasz ostatni patrol pokazał, że nie brak wam umiejętności, których potrzebuje każdy dobry kapitan i dlatego wybrałem was do pomocy Australijczykom. Jak zapewne wiecie, Japończycy niedawno zaatakowali brytyjską kolonię na Nowej Brytanii w Archipelagu Bismarcka pomiędzy Solomonami i Nową Gwineą. Dowództwo Anzac poprosiło nas o pomoc w zwalczaniu Japońskich posiłków i uważam, że wy jak nikt nadajecie się do tego zadania. Zadanie niczym nie różni się od tego, które wykonywaliście na poprzednim patrolu. Macie zatopić transportowce wroga. Wyjdziecie w w morze tej nocy i będziecie operować na północny-zachód od Archipelagu i będziecie jedynym okrętem podwodnym w tym regionie. Jest jednak jeden mały szkopuł. Dojść do strefy będziecie musieli na północ od Nowej Gwinei, gdyż nie możemy wypracować skutecznych metod współpracy z dowództwem Anzac, a nie chcemy, aby was wzięto za Japończyka na Morzu Koralowym i Salomona. Te dwa akweny są dla was zamknięte. Macie jakieś pytania do czekającego was zadania?
Imię: Marcin Pomógł: 13 razy Wiek: 43 Dołączył: 15 Lip 2007 Posty: 1878 Skąd: Gdańsk/Coventry
#2 Wysłany: 22 Listopad 2016, 14:37
"Dziekuje kontradmirale. Rzeczywiscie zadanie jest bardzo wymagajace. Wiekszosc podejscia na terytorium kontrolowanym przez wroga. Trzeba bedzie bardzo uwazac. Jezeli Panski czas pozwala, mam pare pytan. Jezeli chodzi o samo podejscie. Czy mamy ukryc nasza obecnosc na tyle na ile to mozliwe, atakujac tylko wazne cele, czy tez mamy pelna swobode w podejmowaniu decyzji o ataku? Jak przedstawia sie sytuacja w Rabaul? Jest jakas nadzieja na utrzymanie tej wyspy?"
Decyzję o ataku pozostawiam wam. Wiem, że nie będziecie marnować torped, na nic nie warte cele. Co do samego Rabaul, to miasto jest w rękach Japońskich, ale wojska Brytyjskie nie dostały rozkazu opuszczenia wyspy,jak Brytyjczycy postąpili na Malajach, gdy zaczęli przegrywać, co oznacza, że nasi sojusznicy wciąż mają szanse na zwycięstwo. Niemniej jak Japończycy będą mogli przysyłać na wyspę posiłki, Brytyjskie szanse będą maleć. Dlatego transporty wojskowe mają najwyższy priorytet, ale nawet mały, samotny frachtowiec Japoński w tym regionie będzie wiózł jakiś ładunek dla walczących.
Imię: Marcin Pomógł: 13 razy Wiek: 43 Dołączył: 15 Lip 2007 Posty: 1878 Skąd: Gdańsk/Coventry
#4 Wysłany: 22 Listopad 2016, 22:45
"Dziekuje za wyczerpujacy opis sytuacji w tym rejonie. Wyglada na to, ze musimy sie bardzo spieszyc aby pomoc anglikom. Moja zaloga jest gotowa do jak najszybszego wyjscia w morze."
Gdy John dotarł na okręt, Lee i Scotty sprawdzali połączenia w elektryce TDC, aby uniknąć problemów, jakie ostatnio wynikły z tego problemu (co prawda brak takich awarii na innych okrętach wskazywał, że prawdopodobnie była to niedbałość stoczni w Cavite, ale pewny brak zaufania pozostał). Scotty natychmiast przystąpił do wyznaczania kursu przez Morze Koralowe, lecz gdy tylko John dodał, że mają płynąć na północ od Nowej Gwinei, Scotty spojrzał zaskoczony, niczym na świętego Mikołaja w marcu.
-Na północ od....? Przecież to defilowanie pod wodami wroga. Morze Banda jest obecnie linią frontu, a kto wie, czy już nad nim wrogie samoloty nie dominują w powietrzu. W zasadzie należałoby się już zacząć chować za dnia mijając Timor, ale wtedy dotrzemy do strefy patrolowej w ostatnich dniach lutego i to zużywając trochę prawie trzecią część zbiornika paliwa. Czyli będziemy mogli skutecznie patrolować ten obszar przez około dwa tygodnie. Skipper. Na pewno musimy omijać Nową Gwineę od północy i iść na terenie wroga tak głęboko? Toż to prawie 2000 mil. Tamtędy to albo musielibyśmy iść za dnia w wynurzeniu, aby zyskać jak najwięcej czasu i nie marnować paliwa, albo zużyjemy na samo dojście ogromne ilości paliwa, głównie na uzupełnianie akumulatorów po marszu. A przez Morze Koralowe taka sama ilość paliwa wystarczyłaby nam na rejs w tą i z powrotem. I moglibyśmy pozostać w strefie patrolowej 4 tygodnie.
Imię: Marcin Pomógł: 13 razy Wiek: 43 Dołączył: 15 Lip 2007 Posty: 1878 Skąd: Gdańsk/Coventry
#6 Wysłany: 23 Listopad 2016, 14:15
"Sprawa jest prostsza niz Tobie sie wydaje Scotty" zasmial sie kapitan "Dowodctwo twierdzi, ze kangury nie potrafia rozroznic naszych okertow podwodnych od kawalka deski i atakuja wszystko co popadnie, wiec zabronili nam plywania po Morzu Koralowym." Tu kapitan pokazuje mapkie z 1 posta. "Wiec, tak masz dwa wybory. Pierwszy, masz szanse zginac z rak japonczykow. Drugi masz pewnosc, ze jak Ciebie nie utopi kangur to zrobi to nasz kontradmiral. Co wybierasz?"
Po namyśle, to chyba wolę północne wody. Mają lepszy mikroklimat dla mojej wrażliwej cery - powiedział Scotty - Ale to strasznie daleko. W którym punkcie zaczniemy poruszać się za dnia w zanurzeniu, skipper? Za Timorem, za Morzem Banda, czy zaszalejemy i wbrew zaleceniom dowództwa płyniemy do strefy patrolowej na powierzchni i liczymy, że japsy tu jeszcze nie mają skutecznych patroli?
Imię: Marcin Pomógł: 13 razy Wiek: 43 Dołączył: 15 Lip 2007 Posty: 1878 Skąd: Gdańsk/Coventry
#8 Wysłany: 23 Listopad 2016, 22:28
"Cisze sie ze mamy podobne zdanie. Ale juz koniec zartow. Wracamy do roboty. Jezeli chodzi o samo podejscie, to mysle ze do Timoru mozemy podejsc spokojnie na powierzchni. W poblizu wyspy wzmocniona wachta na mostku. Morze Banda moze juz byc pod kontrola wroga, wiec od momentu wplyniecia poruszamy sie juz ostroznie (tj. z zanurzeniami w ciagu dnia, etc.). Po doplynieciu do strefy patrolowej bedziemy sie krecic w sektorach CG21 i CH20, czychajac na posilki z bazy w Truk"
14 luty 1942, godziny nocne
USS Porpoise od 5 dni kierował się w stronę wyznaczonego sektora. Cały poprzedni dzień okręt płynął w położeniu podwodnym i teraz wyszedł na powierzchnię, aby doładować akumulatory. Przed załogą okrętu była najgorsza przeprawa. Cieśniny prowadzące na Morze Moluckie, obecnie będące "wewnętrznym morzem", obszaru kontrolowanego przez Japonię. Był to obszar, gdzie zagrożenie atakiem wroga uznawano za bardzo duże. O 22:00 odebrano planowaną transmisję, która zaczynała się wiadomością "do wszystkich okrętów".
Cytat:
Singapur skapitulował przed wojskami Japonii X Dostrzeżono wrogi zespół składający się z pancernika, kilku krążowników i lotniskowca, kierujący się z Cieśniny Makasar ku wschodniej Jawie, wszelkie okręty mogące przechwycić zespół, mają natychmiast skierować się na przechwycenie wroga. X Sojusznicze siły floty ABDA opuszczają Surabayę i ruszają naprzeciw wroga. Do bitwy dojdzie prawdopodobnie o poranku X Zamknąć Japończykom drogi odwrotu XXX
Scotty bez patrzenia na mapę powiedział:
-To ponad 500 mil stąd. Nawet jakbyśmy gnali tam na pełnej mocy silników całymi nocami, dotrzemy tam dopiero 17 lutego. To zbyt późno, a jeszcze nie pozwoli nam to wykonać naszego głównego zadania, skipper.
Przez kolejne dni USS Porpoise kontynuował przeprawę przez Morza Molucca i Celebes, aż wreszcie 19 dnia wypłynął przez ostatnią cieśninę na otwarte wody Oceanu Spokojnego. I wtedy jak grom wieczorem spadły na nich wiadomości o sytuacji wojennej:
Cytat:
Japończycy zajęli większość Sumatry X Wojska Japońskie dokonały desantu na Jawę na zachód od Surrabayi X Wojska Japońskie dokonały desantu na Timor X Wojska Japońskie dokonały desantu na Adak (gdzie to leży? Nikt z załogi nie może znaleźć na mapie) X Japoński nalot zniszczył bazę w Darwin X Okręty podwodne z obszaru ABDACOM po zakończeniu patrolu mają kierować się do portu Fremantle, Perth X Okręty podwodne działające w obszarze ANZAC mają kontynuować zadania. Nowa baza zostanie wyznaczona wkrótce XXX
Scotty wydawał się przerażony.
-Kontynuować zadanie? Gdzie oni nas potem wyślą? Do Pearl Harbor? - nagle zastygł, jakby o czymś sobie przypomniał - Jak to okręty? Skipper. Nie mieliśmy tu działać sami?
Imię: Marcin Pomógł: 13 razy Wiek: 43 Dołączył: 15 Lip 2007 Posty: 1878 Skąd: Gdańsk/Coventry
#13 Wysłany: 27 Listopad 2016, 01:41
Spokojnie Scott. Rozkazy sa jasne prawda? Kontynujemy patrol. O nowej bazie dowiemy sie wkrotce. Zaktualizuj mi tylko prosze czasy patrolu przy powrocie do bazy w Fremantle , Brisbane lub PH.
Okazało się, że zdolności planowania kapitana Moore'a były w porządku. 3 dni później odebrano wiadomość z "trasą powrotną". Droga biegła dookoła wysp Salomona i następnie zakręcała do Brisbane, skąd mieli pobrać paliwo na "dalszą drogę", tj. rejs dookoła południowej Australii. Scotty dokonał ostatnich poprawek w obliczeniach i zameldował:
-Skipper. Zgodnie z moimi obliczeniami, zostawiając rezerwę, możemy patrolować obszar przez około 15-18 dni, zanim będziemy musieli wracać do bazy.
25 lutego, w dniu w którym formalnie rozpadło się dowództwo ABDA, USS Porpoise dotarł do skraju wyznaczonej strefy patrolowej. Scotty odetchnął z ulgą, wspominając odległe odgłosy patrolujących jednostek na płytkich wodach, które mijali przez ostatnie dni:
-To teraz już praktycznie jesteśmy w strefie patrolowej, skipper. W którym sektorze się "rozłożymy"?
(a wiesz, że wczoraj tego nie znalazłem, choć szukałem?)
Kwadrat CH20, 28 luty, około północy
Zbliżała się pełnia. Gdy wszedł księżyc noce były wystarczająco jasne, aby jednostki nawodne odróżniały się od ciemnej wody. Był to czas nocnych myśliwych, a USS Porpoise do takich właśnie należał.
Kapitan i Scotty siedzieli w mesie, zabijając czas grą w karty. Wiele wskazywało, że dłużej tak nie będzie, gdy Scotty wygrywał jedną partię za drugą. John nawet myślał już o rzuceniu kart w kąt i zajęcie się czymś innym, gdy odezwał się gong alarmowy. Karty poszły w kąt (ale nie z pierwotnie planowanego powodu), gdy CO i XO ruszyli biegiem na pomost. John, jako starszy stopniem, dotarł tam pierwszy. Trzeci oficer, mający wachtę, wskazał na ciemności przed dziobem.
-Skipper. Zauważyliśmy mały konwój, kierujący się w kierunku Rabaul. Dwa średniej wielkości frachtowce i co najmniej 2 niszczyciele. Idą do nas prostopadle, ale powinniśmy móc ich wyprzedzić na powierzchni.
Imię: Marcin Pomógł: 13 razy Wiek: 43 Dołączył: 15 Lip 2007 Posty: 1878 Skąd: Gdańsk/Coventry
#19 Wysłany: 29 Listopad 2016, 20:11
"Dobrze. Paniowie plan jest dosc prosty. Wyprzedzamy na powierzchni tak aby zajac dogodna pozycje do ataku z zanurzenia. Scott sledz zygzaki I ruchy eskorty. Pamietasz pewnie Filipiny. W zaurzeniu staramy sie zajac pozycje okolo 1500 jardow. Jezeli eskorta powoli to moze I podejdziemy blizej. Strzelamy 3 torpedy w kierunku wiekszego celu I jedna w mnieszy. Chodzi o frachtowce oczywiscie. Po ataku zanurzenia na 200 tak jak juz to wczesniej przerabialismy. Hydro pilnuj sie tym razem jest ich (eskortowcow) przynajmniej dwoch. Hydro po odpaleniu piorytet w sledzeniu torped do wiekszego celu. Wykonac"
John mógł być zadowolony z podejścia. Pomimo zygzakowania celu, USS Porpoise znalazł się tuż po 1:00 na trasie grupy. Wydawało się, że wszystko będzie szło gładko, gdy pojawiła się rysa na idealnym planie.
Moore spojrzał przez peryskop w kierunku z którego powinien nadchodzić wróg i wytężył wzrok. Poświata księżyca nie była najlepszym oświetleniem dla obserwacji, zwłaszcza, gdy chmury przesuwały się po niebie, ale dostrzegł ciemne kształty.
-Schować peryskop - polecił i spojrzał na nakres. Następny zygzak powinien skierować konwój praktycznie w jego stronę i pozwoliłby na idealne odpalenie torped. Dwa niszczyciele (więcej ich nie było słychać, ani widać) prowadziły oba frachtowce prosto pod wyrzutnie.
-oo-oł - jęknął nagle hydroakustyk i John wiedział już, że nie jest dobrze.
-Co się dzieje? - zażądał odpowiedzi.
-Frachtowce skręcają na bakburtę - zameldował hydroakustyk. John spojrzał na nakres. Powinny skręcić teraz na sterburtę.
-Podnieść peryskop! - rozkazał. Gdy głowica peryskopu przebiła się przez powierzchnię wody, dojrzał kształty celów. Frachtowce, odległe o około 2000 jardów, ustawiały się właśnie burtą. Była to dobra sytuacja do ataku, a nawet pozwalała na zmniejszenie dystansu, choć wymagało natychmiastowego podejścia z dużą szybkością.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
Album
