POLISHSEAMEN

[PL_Cmd_Jacek]

W takim razie zostajemy w okolicy jeszcze 5 dni i wracamy.

[PL_CMDR Blue R]

Przez najbliższe dni nie napotkano jednak żadnych sił wroga. Nawet radar milczał. W końcu, 28 lipca USS Gar został położony w kurs powrotny.

1 sierpnia 1942 roku okręt znajdował się w odległości 300 mil od Port Moresby, około 11:00 radar SD wykrył kontakt.
-Skipper. Kontakt radarowy. Odległość 11 mil! - zameldował operator

---

T17_USS Gar.jpg

Plik ściągnięto 1 raz(y) 175.5 KB

[PL_Cmd_Jacek]

Jeszcze jesteśmy w zasięgu wrogiego lotnictwa. Zanurzamy się i pozostajemy przez około godziny. W międzyczasie przygotuj wiadomość. Po wynurzeniu nadasz to.

Pozycja. Wracamy do bazy. USS Gar

[PL_CMDR Blue R]

Zanurzenie przebiegło bez problemów i gdy po godzinnym postoju okręt został wynurzony, radar nie wykrył już żadnego samolotu. I tak bez kontaktów minął zarówno ten, jak i następny dzień.

Około 9 rano 3 sierpnia, gdy okręt znajdował się ponad 600 mil od Port Moresby radar obudził się po raz kolejny, wykrywając samolot w odległości 10 mil. XO odpowiedział:
-To zapewne nasz, wysłany do eskorty.

---

T17_USS Gar_a.jpg

Plik ściągnięto 10055 raz(y) 33.07 KB

[PL_Cmd_Jacek]

Pozostajemy w wynurzeniu. Przygotować się do wysłania sygnałów identyfikacyjnych.

Kontynuując tradycję, trzeba wyszyć 3 tonące góry lodowe .

Bierzcie się do roboty.

[PL_CMDR Blue R]

Zgodnie z przewidywaniami, był to australijski samolot, wysłany im naprzeciw.

5 sierpnia 1942, około godziny 16:30 USS Gar pod trzema "górami lodowymi" wchodził do bazy w Brisbane. Gdy okręt zatrzymał się przy okręcie bazie, XO przejął dowodzenie, a Jack mógł udać się na ląd.

Komandor porucznik O'Leary oczekiwał na Jacka w swoim biurze. Poprosił komandora podporucznika, aby usiadł i zaproponował coś do picia oraz zapytał, jak się udał patrol.

---

T17_USS Gar_b.jpg

Plik ściągnięto 2 raz(y) 175.47 KB

[PL_Cmd_Jacek]

Czuję lekki niedosyt. Szkoda, że jeden z diesli nie dał się naprawić, gdyż to ograniczyło nasze możliwości manewrowania. Myślę, że ze sprawnym silnikiem, mógłbym powtórnie zaatakować konwój, a następnie grupę bojową, którą wykryłem.

Swoja drogą, czy ktoś zaatakował ją ? Wiemy co tam płynęło ?

[PL_CMDR Blue R]

O'Leary pokręcił głową:
-Byliście sami w regionie, a Piąta Flotylla nie miała żadnych okrętów w pobliżu, skupieni na Morzu Bismarcka i pod Filipinami. Muszę przyznać, że myliłem się co do strefy patrolowej. Uderzałem do wszystkich, aby ją zmienić, a tu widzę ruch jest rzeczywiście duży.
-Trzy zatopienia i potem awaria zmusza do przerwania patrolu. No, no... Jakby nie to uszkodzenie, to pewnie "gór" byłoby z sześć, jak nie więcej, prawda?

[PL_Cmd_Jacek]

Dokładnie, szkoda, że nie udało się nam podejść jeszcze raz. No nic. Mówi się trudno. Będzie jeszcze okazja.

[PL_CMDR Blue R]

-No to, za następną okazję! - powiedział dowódca podnosząc szkło - Oby nastąpiła jak najszybciej.

Jak wyszło z dalszej części rozmowy pod "jak najszybciej" kryło się "po 3 tygodniowej przepustce i naprawieniu okrętu". Na pożegnanie dowódca dodał jeszcze, że "nie może już doczekać się raportu".

Jack wrócił na okręt, na którym kończono już wszelkie sprawy związane z powrotem do bazy. Okręt przejmowała załoga portowa, inżynier z bazy miał obejrzeć okręt następnego dnia, a pierwszy zajął się już sprawami przepustek i raportów, za wyjątkiem tego najważniejszego. Raportu kapitana, który Jack musiał złożyć sam.

[tzn. raport, a potem idziemy do stoczni]

[PL_Cmd_Jacek]

Raport z działań bojowych USS Gar 7/2/42 - 8/5/42

7/2/42
Wyjście na patrol.

7/9/42
Sektor CA22. Kontakty radarowe.

7/12/42
Kontakt – frachtowiec 5000-10000BRT. Przeprowadzono atak wg namiarów sonaru. Z dwóch torped, jedna w celu. Statek wyraźnie zwolnił. Kontratak eskorty, prawdopodobnie mała jednostka przybrzeżna. Lekkie uszkodzenia kadłuba, zniszczony Diesel nr 1. Lekko ranny jeden marynarz.

Brak kontaktu z parowcem zarówno na hydro jak i na powierzchni – jedyny kontakt to poszukujący nas eskortowiec. Prawdopodobnie statek zatonął w trakcie kontrataku. Odchodzimy na głębsze wody celem dokonania napraw i naładowania baterii. Kontynuujemy patrol.

7/22/42
Kontakt z konwojem. Mimo ograniczonej prędkości nawodnej, ze względu na brak silnika nr 1 wyprzedzamy cel i podchodzimy do ataku wg namiaru z hydrolokatora. Atakujemy dwa frachtowce, po dwie torpedy na każdy cel. Oba cele trafione i zatopione. Jeden prawdopodobnie wypełniony amunicją. Kontratak eskorty nieskuteczny.

Kontynuujemy pościg. Jednak gubimy cel, a nad ranem wrogie lotnictwo zmusza nas do zanurzenia i wycofania się.

7/23/42
Napotkano wrogą grupę bojową. Skład zespołu nieznany. Brak możliwości ataku. Kurs i prędkość przekazano do bazy.

7/28/42
Kurs powrotny do Brisbane

8/5/42
Powrót do bazy

Raport sporządził
Lt. Cdr Jack Karpinsky

[PL_CMDR Blue R]

7 sierpnia 1942
Jack nie był zachwycony wieściami ze stoczni. Z jednej strony dobra była wiadomość, że zainstalują im nowy radar, wykrywający także cele nawodne, z drugiej miesiąc wizyty w stoczni (plus próby) było trochę dłuższy, niż planowany. Niemniej wezwanie przez dowódcę było niespodziewane.

Gdy Jack zapukał do biura, komandor porucznik O'Leary zaprosił go z uśmiechem i poprosił, aby usiadł. To wystarczyło, aby poprawić atmosferę. O'Leary nie wyglądał na na zdenerwowanego, więc sprawa nie była "wezwaniem na dywanik". Gdy Jack usiadł, dowódca powiedział:
-Zapewne zastanawiacie się, dlaczego wezwałem was do mnie, zakłócając plan waszej przepustki, ale są dwie rzeczy, które wolałbym wyjaśnić w cztery oczy, zanim napiszę oficjalne opinie... Zacznę od zatopień. Znów podajecie, że zatopiliście "coś". Nie wiecie w zasadzie co. Rozrzut tonażu tego pierwszego celu jest ogromny. Ja rozumiem, że wróg nie pływa pod wielkim neonem "mam 4000 BRT", ale sztabowcy z góry żądają cyfr. Możecie mnie powiedzieć, na ile szacujecie straty zadane wrogowi, abym mógł przekazać do góry cyfrę z którą obaj się zgadzamy?

[PL_Cmd_Jacek]

8000 BRT .

W warunkach bojowych w ciemnościach ciężko jest podać konkretną wartość.

[PL_CMDR Blue R]

-Wiem, o tym dobrze. A Japońce nie ułatwiają nam pracy i nie podają naszych sukcesów. W radio Tokio, ta ich Róża, to tylko mówi ilu nas ginie. Przyznam, że chyba już podała, że zatopili całą naszą flotę, jak się tak zsumuje jej wszystkie meldunki. Dobrze, że pomiędzy propagandą, choć dobrą muzykę puszczają. - powiedział zapisując coś na kartce - Ale jest też druga sprawa. Przyznam, że czytając raport, muszę zadać to pytanie. - tu podniósł wzrok znad kartki, na Jacka.
-Dlaczego przerwaliście patrol? Przerywacie nagle patrol, o't tak. Dwa tygodnie po awarii diesli, ze sporym zapasem torped i prawie połową zapasu paliwa... I to w obszarze, gdzie jak widać ruch wrogich okrętów jest bardzo duży. Jak przedwczoraj rozmawialiśmy wydawało mnie się, że powodem była utrata jednego silnika, a tymczasem widzę, że bez niego dawaliście sobie radę dość dobrze przez dwa tygodnie, zatapiając dwa frachtowce... Po prostu w waszym raporcie nie mogę znaleźć powodu, dla którego wracaliście tak szybko....

[PL_Cmd_Jacek]

Niestety sprawność bojowa okrętu została ograniczona. Z początku wydawało się, że nie będzie miało to dużego wpływu, lecz brak diesla uniemożliwił nam dwukrotnie pościg i podejście do przeciwnika. Specyfika patrolu wymagała od nas mobilności, która została mocno ograniczona. Uznałem, że lepiej będzie naprawić okręt i wrócić w pełni sprawnym, niż marnować czas udając ogon.

[PL_CMDR Blue R]

-Macie rację... Ale chyba jakoś to sprytnie ukryję w mojej opinii, aby nikt się nie przyczepił... Cóż. Nie będę więc pana zatrzymywał. Jak odpoczniecie, to będzie was czekało przeszkolenie z operacji z wykorzystaniem nowego radaru. To wszystko. Możecie odejść.

Na tym rozmowa się skończyła, jak i trzeci patrol ze zgłoszonym wynikiem 3 zatopień na łączną sumę 8000 BRT.
Po wojnie komisja JANAC nie była tak łaskawa, przyznając USS Gar oba zatopienia z 22 lipca (dwa frachtowce o tonażach 2000 i 3000 BRT), natomiast nie uzyskując żadnej informacji o parowcu zaatakowanym 12 lipca, który ostatecznie uznano za "możliwe, że uszkodzony".