POLISHSEAMEN

[PL_CMDR Blue R]

-Też się tym martwię. Powell (inżynier) mówi, że może skonstruować z tego, co zostało nadajnik, ale o bardzo małym zasięgu. Wystarczy, aby skontaktować się z bazą, gdy będziemy pod nią samą, ale raczej nie uda się tego spoza zasięgu naszego lotnictwa. Proponowałbym, aby nasze bazy także traktować jako wrogie, nawet bardziej od wroga i ostatnie dni pokonać w zanurzeniu.

[PL_Cmd_Jacek]

Tak też zrobimy. Za dnia w zanurzeniu. W nocy na powierzchni. Wszystkie samoloty traktujemy jako wrogie.

[PL_CMDR Blue R]

12 październik 1942
USS Gar opuścił wody obszaru "500 milowego" zeszłej nocy i teraz znajdował się blisko wód sojuszniczych. Normalnie pokonaliby je szybkim marszem, ale teraz zapowiadał się dłuższy, ale bezpieczniejszy marsz. Jack siedział w kabinie i czytał książkę, czy rozległo się pukanie. Jack odłożył książkę i poprosił, aby pukający wszedł. Chief z centrali, uchylił drzwi i zapytał:
-Przepraszam, skipper, mogę zająć panu dwie minuty?

[PL_Cmd_Jacek]

Dobrze, o co chodzi ?

[PL_CMDR Blue R]

-Skipper. Chciałem przeprosić za mój wybuch po tym, jak niszczyciele odeszły. Nie powinienem mówić tego, co powiedziałem przy innych załogantach... I chciałem za to przeprosić.

[PL_Cmd_Jacek]

To była ciężka przeprawa. W takich sytuacjach nie może być wątpliwości kto wydaje rozkazy i kto kieruje okrętem. Chwila zawahania naszej załogi spowodować może katastrofalne skutki. To ja odpowiadam za ten okręt od początku do końca, pamiętaj o tym Chiefie. Jak będziesz miał swój okręt wspomnisz moje słowa.

Jednak na dzień dzisiejszy uznam ten temat za zamknięty, a kolejne nasze WSPÓLNE patrole będą miały lepszy przebieg. A teraz zjeżdżajcie mi z oczu i wydajcie rozkaz by matowie uszyli flagę z 2 górami lodowymi. Jedna mała i jedna naprawdę duża.

[PL_CMDR Blue R]

-Tak jest, skipper - powiedział Chief, po czym w regulaminowy sposób opuścił pomieszczenie

[post informacyjny]

[PL_CMDR Blue R]

17 października 1942 250 mil od Brisbane, godzina 22:00
Kapitan wraz z XO stali przy radiooperatorze, który próbował nawiązać łączność. Od dwóch dni próbowano już tej sztuki i cały czas nic nie wychodziło. Teraz zaczęło się podobnie, ale nagle radiooperator przycisnął słuchawki uszu i chwytając za kartkę z wiadomością, zaczął ją nadawać. Zwykle próba nawiązania łączności kończyła się na wysłaniu na wysyłaniu sygnału wywoławczego, ale było za wcześnie na radość. Równie dobrze mogli wciąć się w inną rozmowę.
Po dłuższej chwili stało się pewne, że radiooperator nadaje wiadomość kolejny raz, jednak odpowiedzi, które obierał musiały być krótkie. Wreszcie radiooperator ściągnął słuchawki i odpowiedział:
-Na razie nic nie nadamy. Słyszą tylko szumy. Cały czas mam odpowiedź, że sygnał jest niewyraźny i proszą o powtórzenie.
XO westchnął, ale odpowiedział z nadzieją:
-Mamy jeszcze półtora dnia. Jak będziemy bliżej, na pewno będzie łatwiej o kontakt. Ważne, że w ogóle nadajemy.

---

T07_USS Gar.jpg

Plik ściągnięto 4 raz(y) 177.27 KB

[PL_Cmd_Jacek]

Nie zmieniamy rozkazów. Płyniemy dalej, próbując nawiązać kontakt z bazą.

[PL_CMDR Blue R]

Udaną łączność udało się nawiązać dopiero następnego dnia, tuż przed świtem, ale i tak musieli powtarzać wiadomość, gdyż "pozycja CF28 i "wracamy do bazy"" spotkała się z odpowiedzią, że "źle odczytano pozycje, prosimy o powtórzenie, sygnał jest niewyraźny", a następnie "Prosimy o potwierdzenie, jesteście 100 mil od bazy?"

XO spojrzał na mapę i powiedział:
-Nawet powiedziałbym, że 90 mil od bazy. Następnej nocy możemy dotrzeć do Brisbane.

Radiooperator zapytał:
-Sir? Co mam nadać w odpowiedzi?

[PL_Cmd_Jacek]

Powtarzajcie naszą pozycję oraz informację, że wracamy.

[PL_CMDR Blue R]

Wreszcie udało się nawiązać łączność i potwierdzić pozycję okrętu. Niestety, spotkanie z eskortowcem zostało zaplanowane dopiero na poranek 20 października, co oznaczało, że spędzą na morzu 12 godzin dłużej, niż planowano.

Do spotkania doszło u ujścia Brisbane. Australijski trawler, przywiózł na pokład pilota, a potem szedł za okrętem podwodnym do bazy. Załoga słusznie zauważyła, że to chyba oni eskortują ten trawler, który pomimo uzbrojenia w działko i karabiny, stanowił mniej silną jednostkę od nich.

O 9:20 USS Gar zatrzymał się przy nabrzeżu w wyznaczonym miejscu i położono trap. XO potwierdził przejęcie dowodzenia, aby Jack mógł zejść, ale wtedy bosman wykrzyknął:
-Admirał na pokładzie!
Jack i XO z zaskoczeniem spojrzeli z pomostu na pokład, na który wchodził właśnie kontradmirał Christie, komandor porucznik O'Leary i kilku oficerów. Było to zaskakujące. Jack i XO spojrzeli na siebie, po czym skierowali się na pokład, gdzie oczekiwali na nich niespodziewani goście.

[PL_Cmd_Jacek]

Załoga !!! Baczność !!!

[PL_CMDR Blue R]

Załoga zajęła postawę, a kontradmirał Christie, z uśmiechem powitał Jacka.
-Witamy w domu, komandorze podporuczniku. Widać po okręcie, że nie wracacie z wakacji, a z pola bitwy. I widzę duży sukces - powiedział spoglądając na dwie "góry lodowe" - Rozumiem, że będę miał co wpisywać w uzasadnienie odznaczeń, zgadza się?

[PL_Cmd_Jacek]

To już Wasza rola Sir, my swoją robotę odwaliliśmy. Aczkolwiek tym razem było ciężko.

[PL_CMDR Blue R]

Kontradmirał przywołał gestem jednego z oficerów. Ten podszedł, trzymając pudełko z medalami, w którym najwyższym odznaczeniem była brązowa gwiazda. Kontradmirał chwycił za gwiazdę i przypinając ją do piersi Jacka powiedział:
-W imieniu wdzięcznych obywateli Stanów Zjednoczonych, za wasze sukcesy w walce z Japońskim Najeźdźcą, mam zaszczyt odznaczyć was tą Brązową Gwiazdą. Niech ten medal będzie podkreśleniem, jak wielką rolę odgrywacie w tej walce, zarówno wy, jak i wasza załoga!

-============================================================-
pytanie pomocnicze.
Gdzie w chwili tej sceny znajduje się twój Krzyż Marynarki? Bardzo ważne dla następnego postu.

[PL_Cmd_Jacek]

Yyyyy, jest schowany w pudełku w kabinie. Na mundurze jest tylko baretka.


Dziękuję Sir !

[PL_CMDR Blue R]

-Kolejny udany patrol. Tak trzymać - powiedział kontradmirał - To będzie trzecia gwiazdka na odznace. Jeszcze jeden i będzie srebrna. Chyba jako pierwszy dowódca okrętu podwodnego podczas tej wojny. Tak trzymać.

Następnie kontradmirał podszedł do załogi, odznaczać odznakami tych, którzy odbywali na tym okręcie pierwszy patrol. Razem za nim poszła większość oficerów, poza dowódcą dywizjonu, który stanął obok Jacka i powiedział cicho.
-To pomysł Rapha (czyli kontradmirała - dop. Finka). Chyba nasłuchał się o powrotach Niemieckich podwodniaków i postanowił upodobnić się do ich dowódców. Jak skończy się przedstawienie, zapraszam do mojego biura.
Po czym dołączył do grona oficerów wizytujących okręt.

Niedługo później, biuro komandora porucznika O'Learego.
Komandor usiadł zaraz po Jacku i zapytał:
-Więc... Rozumiem po wyglądzie okrętu, że było ciężko, ale się wam udało. Jak wynik?

---

T07_USS Gar_a.jpg

Plik ściągnięto 3 raz(y) 178.33 KB

[PL_Cmd_Jacek]

To było pasmo awarii torped. Takiego patrolu jeszcze nie miałem. Z takim złomem to my niewiele zwojujemy.

Podchodzimy no nieprzyjaciela, odpalamy i nic ... . Aby zatopić dwa cele musiałem zużyć 16 pocisków, z czego tylko 3-4 wybuchły !!!!

Ale dopięliśmy swego, zniszczyliśmy konwój amunicji i paliwa dla bazy w Rabaul.

[PL_CMDR Blue R]

Komandor porucznik spoglądał na Jacka i zapytał po chwili:
-Czy odebraliście wiadomość o złej głębokości biegu torped, którą nadaliśmy w zeszłym miesiącu, tak około połowy?