POLISHSEAMEN

[PL_CMDR Blue R]

Gdy na początku lat 80 Hans został przeniesiony do rezerwy, myślał, że czas gdy dowodził niszczycielem czołgów dobiegł końca. Już nawet same niszczyciele czołgów zostawały wyparte przez kierowane rakiety. Dla Hansa był to początek innego, spokojnego życia.

Norwegia była miejscem, które wybrał do życia. Sprowadził tu swoją rodzinę i oddawał się pracy ratownika.. Co prawda nie jako lekarz, a kierowca karetki, ale zawsze czuł, że robi coś dobrego. Tak samo jak praca na pół etatu przy odśnieżaniu, pozwalała mu znów poczuć się jak za sterami swojego Kanonenjagdpanzera. Czy był szczęśliwy? Tego nie wiedział. Rodzina była szczęśliwa na pewno, a on? W sumie tęsknił za armią.

Nie spodziewał się, że zostanie emigrantem zarobkowym, ale tak właśnie się stało. Gdy w 1984 wyrzucono go z pracy, wyemigrował... do Niemiec. Do domu. Brzmiało to jak dowcip losu. Oto jego rodzina została w Bergen, a on czasowo zamieszkiwał w swoim rodzinnym kraju, aby utrzymać rodzinę do czasu, aż znajdzie znów pracę w Norwegii... Los był jednak przewrotny.

Wezwanie rezerwisty Unteroffizera Brunera do stawienia się w bazie wojskowej nadeszły w dniu 3 maja 1985. Wtedy Hans tylko śmiał się, że oto wrócił do kraju jako imigrant zarobkowy, a kraj upomniał się o niego, bo należał do rezerwy. Śmiał się głośniej, gdy tydzień później formował pluton Kanonenjagdpanzerów na których mieli się szkolić nowi czołgiści. Te pojazdy były podobne do Brunera... z poprzedniej epoki. Były chyba najbardziej przestarzałym sprzętem Bundeswehry, obok amerykańskich M113, które wciąż były w użyciu.

Wybuch wojny 14 maja był zaskoczeniem. Była to mieszanka strachu, jak i spokoju. Z jednej strony chciałby wrócić do rodziny, ale z drugiej w odróżnieniu od kolegów, jego rodzina była bezpieczna w Norwegii... Do czasu, aż na dniach dowiedział się o ataku ZSRR na Szwecję. Niby do Norwegia leżała ciut dalej, ale nagle stała się bliżej linii frontu... A i wkrótce on sam znalazł się bliżej linii frontu.

17 maja sytuacja na froncie przedstawiała się nieciekawie. Padła Brema, Rosjanie podchodzili pod Norymbergę. Wtedy też do bazy w której przebywał Hans dotarły resztki jednej z kompanii Panzerów pod dowództwem Oberleutnanta Yannnika Wunscha. Pluton Brunera został włączony do 3 kompanii 173 pułku Panzerów... I tak rezerwista Hans Bruner stał się znów członkiem oddziału liniowego....


[post informacyjny, mam nadzieję, że wstęp pasuje?]

---

Hans Bruner.pdf

Pobierz Plik ściągnięto 240 raz(y) 69.54 KB

KanJPz 331.pdf

Pobierz Plik ściągnięto 238 raz(y) 111.16 KB

[PL_CMDR Blue R]

18 maja 1985 do bazy przybył nieznany Brunerowi major Bundeswehry i zamknął się z jego nowym dowódcą w pokoju z mapami. Gdy tylko major wyjechał, nowy przełożony Hansa zawezwał wszystkich dowódców plutonu na odprawę.

Tu Hans mógł poznać dwóch pozostałych dowódców plutonu. W oczy na pewno rzucała się osoba, którą widział już poprzedniego dnia. Była to blondynka o 167cm wzrostu i średniej budowie ciała i fakt, że była kobieta był najdziwniejszy. Ta pani Feldfebel Bonny dowodziła plutonem A, zawierającym najnowsze leopardy. Lekkim zaskoczeniem było, że Oberfeldfebel Rudolf von Amelunxen, pomimo wyższego stopnia od niej, dowodził starszymi czołgami, które ściągnięto z rezerwy. Hans nie miał jednak czasu na bliższe zapoznanie się z nowymi kolegami, gdyż sprawy toczyły się szybciej, niż myślał. Ledwo 3 kompania przybyła do bazy, a już następnego dnia jej dowódca, oberleutnant Wunsch, zaczął odprawę, zaczynając od przedstawienia sytuacji na froncie.

Choć wojska NATO zatrzymały Rosjan przed Wurzburgiem i nawet udało się przeprowadzić ograniczony kontratak w kierunku Schweinfurtu (odzyskując min. Eben), w sektorze Amerykańskim V Korpus został zmuszony do wycofania się, aż pod Gießen, a uderzenie na Norymbergę zaczęło oddzielać Niemiecki 2 Korpus (w południowej części Bawarii) od 3 korpusu (w zachodniej części Bawarii). O ile sytuacja w Bawarii wydawała się tragiczna, to w Hesji Rosjanie rozciągnęli swoje siły. Uderzenie na Fuldę zostało zatrzymane i atakujące Rosyjskie siły odsłoniły swoją flankę.

Amerykanie długo bronili tego sektora, nie pozwalając Rosjanom na przekroczenie Eisenfluss z marszu. Niestety, po 16 maja w nocy wycofali się, a Rosjanom udało się zdobyć dwa mosty. W Eisenbach i w pobliskim Klappebruck... Tymi dwoma mostami kierowane jest całe zaopatrzenie dla nacierających wojsk. Lotnictwo próbuje przerwać ten łańcuch, ale bez zdobycia Eisenbach zadanie może nie przynieść zamierzonych rezultatów.
Amerykański V korpus jutro przed świtem, przy atakach lotnictwa i artylerii na siły sowieckie w wybrzuszeniu, ma rozpocząć uderzenie w kierunku Eisenbach z północy-północnego zachodu, a Bundeswehra (a dokładniej grupa bojowa Majora Kocha, który to przybył tego dnia do bazy) uderzy od strony Fuldy. Po rozbiciu pozycji Rosjan czołgi ruszą w kierunku Eisenbach. 3 kompania ruszy do ataku w drugiej fali, co znaczyło, że nie będą brać udziału w rozbiciu frontu pod Fuldą.

Celem operacji jest przerwanie drogi Erfurt-Gießen i rozbicie odciętych sił wroga, a jak to zadanie się uda, to także zajęcie Eisenbach i Klappebruck przy pomocy podążających za czołgami Panzergrenadierów i utrzymanie ich do czasu, aż saperzy wysadzą mosty, a pozostali w miastach cywile ewakuowani.

Działania będą prowadzone w Amerykańskim sektorze i grupa bojowa majora Kocha będzie im podlegać. O 22 kompania ma spotkać się na zachód od Fuldy z przewodnikiem amerykańskim, który pomoże w nawiązaniu łączności z siłami Amerykańskimi, z którymi operacja jest koorydnowana, a także omówi znaczenie sygnałów rozpoznawczych, aby uniknąć przyjacielskiego ostrzału w przypadku kontaktu między Bundeswehrą i siłami USA.

Wunsch kończył odprawę:
-Do czasu przerwania frontu, mamy unikać dużego ruchu radiowego, aby nie ostrzec Rosjan przed nocną koncentracją wojsk. Zaskoczenie jest naszym największym atutem...
Wunsch wskazał na mapę pokazującą okolicę Eisenbach:



Podkreślił, że nie ma pewności, z którego kierunku dojdą pod Eisenbach, ale w grę wchodził tylko jeden z tych kilku kierunków, ale z którego, dowiedzą się dopiero, gdy uda się przerwać front i otworzyć drogę do Eisenbach.
-Czy wszystko jasne? - zapytał dowódca.

[PL_CMDR Blue R]

-Znaczy się, to nie my będziemy przerywać front, Herr Oberleutnant? - zapytał Von Amelunxen.
-W praktyce może się okazać, że będziemy mieli w tym udział jako druga fala. Jeśli opór przeciwnika będzie duży i siły majora Kocha nie zdołają przerwać linii, nasze siły z pewnością będą musiały wesprzeć działania główne, podejrzewam, że w szczególności zabezpieczenia flanki. - odpowiedział Wunsch

[PL_Gooferus]

Jeśli my nie będziemy przerywac frontu , to jakie mamy szanse aby podejść na tyle blisko aby skutecznie zaatakować podlegającym podemnie sprzętem. jak wszyscy wiemy sprzęt nie jest dość leciwy o raczej kiepskim w walce na dystans .

[PL_CMDR Blue R]

Dowódca odpowiedział:
- Będziecie ściągali na siebie ogień wroga! W końcu tak leciwego sprzętu nie będzie szkoda - uśmiech który pojawil się na jego twarzy można było wyczytać zarówno jako żart, jak i jako ironię. Po tych słowach Wunsch zakomunikował: - Koniec odprawy, możecie się rozejść. Herr Bruner, pozwólcie jeszcze na chwilę.

[PL_Gooferus]

Nim inni dowódcy zdarzyli wyjść to Bruner odezwał się pierwszy
-Mogę zostać ale nie wiem w sumie po co jasno dał mi pan do zrozumienia ze będę robił jak mięso armatnie, ale zastanawiam się czy ten dowódca siedzący obok mnie tez ma takie zadanie. Widok dowódcy plutonu w takiem wydaniu jest całkiem niezły. Może pani zostanie z nami przynajmniej rozmowa będzie z miłym towarzystwie oczywiście jeśli Oberleutnant pozwoli i Pani Feldfebel ma na to ochote.

[PL_CMDR Blue R]

-To ja tutaj decyduję kto zostanie, a kto opuści salę odpraw. - Sugerujecie, że rozmowa nie jest wam miła... i dobrze... - odezwał się Wunsch, po czym podniósł głos- Unteroffizerze Hans Bruner BAAACZNOŚĆ! - wyraźnie przeciągnął "aaa" i odwrócił się do pani Feldfebel -- możecie odejść Bonny... STOP - zawahał się po sekundzie, wyciągnął coś z kieszonki na piersi munduru i w zaciśnietej pięści przekazał na jej jakiś mały przedmiot - - teraz już mozecie, mam do porozmawiania z dowódcą plutomu C.
Z tyłu odezwały się jakieś głosy:
--W końcu dostała awans który jej obiecał.
Pani Feldfebel spojrzała na dłoń i zrobiła krok do przodu, wkładając przedmiot z powrotem do ręki dowódcy, mówiąc:
- Oberleutnant Wunsch ja myślę ze powinniśmy wszyscy już się rozejść do swoich czołgów i wozów bojowych, czasu mamy mało a trzeba się przygotować do wymarszu. Być może jak uda nam się wykonać zadanie to będzie czas na zbędne rozmowy. A to co trzyma pan w dłoni ma pan na pamiątkę bo zadanie jest niepewne i nie wiadomo czy wrócimy.
- Nie jest mi to potrzebna, ale niech i tak będzie. - odpowiedział Wunsch i stanał naprzeciw Brunera, wyraźnie czekając na opuszczenie pomieszczenia przez innych żołnierzy.

[PL_CMDR Blue R]

Gdy wszyscy wyszli, Oberleutnant Wunsch odezwał się:
- Wasze pytanie jest głęboko nieprzemyślane i wskazuje, że nie uważaliście na odprawie. Fakt, że nie MY będziemy przerywali front nie oznacza, że nie zostanie on przerwany przez inne siły. Przecież wyraźnie przekazałem, że będziemy DRUGĄ falą i to chyba powinno być dla was lepszą wiadomością niż szarża w pierwszej fali. No chyba że wolelibyście być w trzeciej lub może piątej fali? Zatem informuje was, że takowej się nie przewiduje!
Po krótkiej chwili dodał:
- Za nami będą posuwały się wojska panzergrenadierów, które mają współpracować przy zajmowaniu mostów na Eisenfuss. I nie pieprzcie mi tu banałów o tym jaki leciwy jest wasz sprzęt. Rosjanie również mają starsze i nowsze czołgi, tak jest w każdej armii. A za sienie defetyzmu możecie być pewni, że najbliższa przepustka trafi do kogoś innego.

[PL_Gooferus]

Stojąc na baczność powiedział
-Herr Oberleutnant trudno, najwyżej nie będzie przepustki. W sumie w bazie tez widoki są całkiem niezłe.
W tym czasie odwrócił głowę a kierunku okna za którym stał czołg z Feldfebel Bonny siedząca na wierzy i przeglądająca jakieś papiery.
Patrzenie przez okno trwało możne kilka sekund i wracając do postawy zasadniczej kontynuował
- Może moje pytanie było głupie, ale widząc taką kobietę.... dowodząca plutonem to chyba się trochę rozkojarzyłem , jednak to mnie nie tłumaczy.
Czy jeśli to wszystko czy mogę się odmeldować?

[PL_CMDR Blue R]

- skończcie Bruner z tymi seksistowskimi uwagami i do czołgu! Znaczy się do tego "czegoś" - na twarzy dowódcy pojawił się gorzki niesmak.

[PL_Gooferus]

Przybierając postawę zasadnicza, odmeldował się regulaminowo. Wychodząc z budynku nie pamiętał już co się wydarzyło chwile wcześniej. Pomyślał sobie tylko że zbyt dużo takich sytuacji podczas jego służby się wydarzyło aby zwracać uwagę na takie szczegóły. Myśląc to dotarł do czołgu tej kobiety która tak skutecznie rozproszyła jego uwagę. Wdrapał się na pancerz tak blisko że mógłby jej dotknąć .
- Frau Feldfebel , nie było okazji się zapoznać, w prawdzie nie mamy czasu na bruderszaft ale Herman Bruner jestem .
Mówiąc to wyciągnął dłoń w jej kierunku .

[PL_CMDR Blue R]

[temat zakończony. Bruner jest kontynuowany jako NPC, więc nie ma swojego tematu]