POLISHSEAMEN

[PL_olek0849]

Cholera z wozu i w nogi

Przez radio dre sie
Kanaron przejmujesz dowodzenie
Wieje

[PL_CMDR Blue R]

Wiesz, że ciężko się drzeć przez radio, gdy opuścisz pojazd z radiem?

Chyba kolejność pomieszałeś?

==============================================

[PL_olek0849]

No w sensie że reszta żyjących z wozu

[PL_CMDR Blue R]

Kurt przez chwilę próbował wywołać kogokolwiek przez radio, ale nikt nie odpowiadał. Po chwili do Kurta dotarło, że radio nie działa, a na dodatek jego spodnie zajmowały się ogniem od pożaru, który wybuchł w pojeździe. Co prędzej wyskoczył z pojazdu i zaczął gasić płonące spodnie. Gdy wreszcie i ten problem opanował, Kurt rozejrzał się i spostrzegł, w jakich kłopotach się znalazł. Oto na południe od niego na wzgórze wjeżdżały Rosyjskie czołgi, strzelając do lasu, w którego odpowiadały im rakiety. Tego lasu, do którego powinien zmierzać. Obecnie byłby to jednak bieg pomiędzy pociskami. Wtem zza pojazdu wybiegło dwóch żołnierzy. Byli to Panzergrenadierzy, którzy chyba za wrakiem szukali oparcia. Jeden z nich, w stopniu Obergefreitera wykrzyknął:
-Co tu robicie? Musimy się wycofać! Hindy nadciągają!

[PL_olek0849]

Właśnie to planuje zrobić

[PL_CMDR Blue R]

Panzergrenadier wyjrzał za pojazd i powiedział:
-Będzie ciężko. Jak nas zobaczą, to nas skoszą!

[PL_olek0849]

To czołgamy się

[PL_CMDR Blue R]

W jednej trzeciej drogi Kurt musiał przypaść do ziemi, gdy nieopodal minął go T-72. Na szczęście załoga rosyjskiego czołgu była bardziej zajęta oporem w lesie, niż tym, że przez pole bitwy czołgał się Kurt. Panzergrenadier zza Kurta odezwał się:
-Jak nas nie rozpoznają nasi, to wezmą nas za Rosjan, gdy się zbliżmy. Musimy gdzieś przeczekać ten chaos!

[PL_olek0849]

Wiem, ale napewno nie tu... za czołgami będzie szła piechota, a ich nie chce spotkać, to już wolę czołgi

[PL_CMDR Blue R]

-Ale gdzie? - odezwał sie Panzergrenadier - Idąc tam, gdzie oni, nie oderwiemy się.

[PL_olek0849]

moze ruszmy sie w strone sektora hamburherow

[PL_CMDR Blue R]

-Amerykanie siedzą w... - przerwał, gdy seria z karabinu śmignęła między nim, a Kurtem. Drugi z żołnierzy zasłonił rękami głowę i przywarł mocno do ziemi.

[PL_olek0849]

jak daleko do lasu?

[PL_CMDR Blue R]

(jakieś 100 metrów)

[PL_olek0849]

Biegniemy

[PL_CMDR Blue R]

Kurt biegł co sił w nogach. Nie oglądał się za siebie, a dopiero po chwili spostrzegł, że żadne kule nie lecą w jego stronę. Już myślał, że jest bezpieczny, gdy kule znów zaczęły świstać mu koło uszu... Do drzew dzieliło go może 20 metrów, gdy poczuł ogromny ból w boku i zwalił się na ziemię... Próbował podnieść się, ale nie dał rady. Czołgać też nie. Drzewa, tak bliskie, zdawały się oddalać. Kurt próbował się ruszyć, ale każdy ruch nogami wywoływał paraliżujący ból...

[PL_olek0849]

leze, nie ruszam sie w miare mozliwosci

[PL_CMDR Blue R]

Kurt leżał i szczęśliwie ogień został przerwany. Niemniej Kurt czuł, jak drży ziemia, gdy czołgi wroga przejeżdżały nieopodal. Słyszał huk dział, świst kul. Czołgiści wroga mieli chyba teraz więcej zajęcia, niż jeden postrzelony czołgista. Jeden z wrogich czołgów minął Kurta w niedużej odległości, kierując się do lasu, cały czas prowadząc ogień.

[PL_olek0849]

probuje sie czolgac

[PL_CMDR Blue R]

Pomimo ogromnego bólu udało się Kurtowi dostać do drzew, gdzie padł z wysiłku. Z trudem oddychał, oglądając jak rosyjskie czołgi przetaczają się w pobliżu, a nad nimi w oddali wiszą Hindy i przelatują wrogie samoloty. Kurt chciał się ruszyć dalej, ale zamarł, gdy spostrzegł przed sobą ślad gąsienicy, a w błocie walały się ludzkie szczątki. To był jakiś żołnierz, którego czołg musiał sprasować. Ręka, która ocalała, zdradzała przynależność osoby. To był jeden z czołgistów z kompanii.