POLISHSEAMEN

[PL_CMDR Blue R]

Gdy adiutant poszedł do dowódców maszyn, Obergefreiter wywołany podszedł do Rudiego i zasalutował:
-Obergefreiter Kugel, melduje się na rozkaz!

[PL_Cmd_Jacek]

Z jakiej załogi jesteście i kto jest Waszym dowódcą ?

[PL_CMDR Blue R]

-Melduje, że przypisano mnie do załogi Feldfebla Remusa, ale on już ma celowniczego, Herr Oberfeldfebel. Obecnie czekam na przydział do czołgu. - odpowiedział żołnierz

[PL_Cmd_Jacek]

Rozumiem, teraz już wydaje sie byc wszystko jasne. Dopisać go do listy.

[PL_CMDR Blue R]

(tylko adiutant teraz rozmawia z Remusem)

[PL_Cmd_Jacek]

no to czekam aż skończy i powie co się dowiedział. Jak nic nowego to nie wniesie, to dopiszemy go do listy.

[PL_CMDR Blue R]

Adiutant chwilę pokręcił się z dowódcami i wrócił:
-Herr Oberfeldfebel. Ten Obergefreiter to ten, którego przysłano do Remusa, jako uzupełnienie.

[PL_Cmd_Jacek]

sprawdźcie dobrze jego papiery i po pozytywnej weryfikacji wpiszcie na listę

[PL_CMDR Blue R]

I gdy wydawało się, że wszystko jest w porządku i można wracać do obowiązków, dowódca bazy wezwał Rudiego ponownie. Gdy Rudi przybył, okazało się, że wezwał nie tylko Rudiego, ale także dowódcę pozostałych kompanii.

Oberleutnant Von Arnim rozkazał:
-Za pół godziny do obozu przyjedzie major Koch, aby dokonać inspekcji i wręczyć odznaczenia. Zbierzcie ludzi na placu.

Gdy dowódcy kompanii opuszczali biuro, Von Arnim powiedział:
-Oberleutnancie Von Amelunxen, zostańcie na chwilę. Niech wasz adiutant zbierze ludzi, mam do was kilka pytań.
Oberleutnant odczekał, aż pozostali odejdą i zapytał:
-Sprawy kadrowe wyjaśnione?

[PL_Cmd_Jacek]

Tak wyjaśnione. Oto poprawiona lista. Podaję to co adiutant skorygował.

[PL_CMDR Blue R]

-Dobrze, ale to może poczekać - powiedział odkładając dokument na bok i biorąc inny - Mam do was pytanie. Tylko trzy krzyże, w tym jeden pośmiertnie? Podpadliście w czymś majorowi? Druga kompania dostała ich dwanaście.

[PL_Cmd_Jacek]

Nie wiem co oni zrobili, ale nam raczej walka nie wyszła. Tak więc nie dziwię się trochę.

[PL_CMDR Blue R]

-Cóż - powiedział dowódca odkładając dokument - Może po ceremonii, powiedzcie coś załogom? Bo tak to będą patrzeć na dekorację innych, a potem będą się mogli czuć pominięci.

[PL_Cmd_Jacek]

Hmmm, coś wymyślę. Lecz nie będę owijał w bawełnę, że daliśmy ciała.

[PL_CMDR Blue R]

Gdy Rudi dotarł na plac, większość żołnierzy już oczekiwała "na stanowiskach". Rudi zajął swoje miejsce i długo nie musiał czekać. Wkrótce na plac zajechała wojskowa terenówka, z której w asyście oficerów wysiadł major Koch. Stanąwszy przed żołnierzami zaczął od przemowy, w której "z dumą wspomniał" ostatnią bitwę, gdy Pierwsza Pancerna stanęła do boju przeciwko czerwonym hordom. Podkreślał męstwo, płakał w sercu nad każdym poległym i cieszył się, że tu, na niemieckiej ziemi, "może z dumą powiedzieć "Walczyłem pod Schweinfurtem i Fuldą"".

Po przemowie major i dowódca w otoczeniu ofucerów ruszyli wzdłuż szeregu żołnierzy, zatrzymując się przy każdym odznaczonym Krzyżem honorowym Bundeswehry. W pierwszej kompanii odznaczono 9 osób. Dowódcę, 1 załogę i 4 innych dowódców. W drugiej kompanii odznaczeń posypało się, jak dobrze Rudi wiedział, dwanaście. I nadeszła kolej na nich.

Major zatrzymał się przed Von Amelunxenem odebrał honory i donośnym głosem ogłosił przyznanie medalu: "Za bohaterskie czyny w walce z Sowieckim najeźdźcą Oberfeldfebel Von Amelunxen został odznaczony Krzyżem Honorowym Bundewehry" - po czym przypiął złocisty krzyż na piersi Rudiego na którego spoglądały teraz oczy całego pułku.

[PL_Cmd_Jacek]

Odsalutowuję, dziękuję Sir. Chociaż nie uważam, aby to odznaczenie mi się szczególnie należało.

[PL_CMDR Blue R]

[możesz rozdzielić uwagi, ruchy i tekst mówiony?]

[PL_Cmd_Jacek]

????

normalnie, salutuję mówiąc:

Dziękuję Sir. Chociaż nie uważam, aby to odznaczenie mi się szczególnie należało.

[PL_CMDR Blue R]

(czyli mówisz to.... Właśnie chciałem to wiedzieć, czy to komentarz sytuacji, czy mówisz)
-Wykonaliście kawał dobrej roboty, Oberleutnancie - powiedział major z uśmiechem i ruszył dalej wzdłuż szeregu. Rudi mógł dostrzec dumną twarz stojącego obok Feldfebla Remusa i to zawiedzenie w oczach, gdy major minął go, kierując się do Unteroffizera Albrechta.

Rudi widział, jak zaciskają się usta Feldfebla Remusa i jak jego radość gaśnie. Przez resztę odznaczania stał z miną, jakby się obżarł cytryn. Major w tym czasie minął całą kompanię i zatrzymał się dopiero przy plutonie technicznym, gdzie odznaczał kolejnego oficera medalem honorowym.

Po odznaczeniach major wrócił do samochodu, zatrzymując się jeszcze, aby zezwolić na rozejście się. Dowódcy kompanii wyszli przed szeregi, aby wydać rozkaz "rozejść się". Rudi też wyszedł przed szereg i poczuł, że koncentruje się na nim spojrzenie żołnierzy z jego kompanii. Nie wszystkie spojrzenia były przyjazne. Kilka osób patrzyło na Rudiego jak na osobę, której nie chcieli teraz oglądać. Tak też patrzył Feldfebel Remus...

[PL_Cmd_Jacek]

Powiem krótko, jako oddział daliśmy ciała. Po prostu przeżyliśmy. Będziemy mieć okazję w przyszłości się sowietom zrewanżować. Więc weźcie się w garść i do roboty.