POLISHSEAMEN

[PL_HUBAL]

Uderzeniowe okręty podwodne projektów 949 i 949A są najnowszą odpowiedzią strony radzieckiej/rosyjskiej na amerykańskie lotniskowce. Od lat 60-tych XX wieku strona radziecka budowała okręty podwodne, które miały niszczyć lotniskowce przeciwnika przy pomocy rakiet przeciwokrętowych. Jednak rozwój możliwości obrony floty amerykańskiej w latach 70-tych, wprowadzenie do służby samolotów F-14 Tomcat czy niszczycieli typu Spruance, spowodowało iż istniejące wtedy rozwiązania były przestarzałe. Strona radziecka rozpoczęła prace nad nowym pociskiem przeciwokrętowym i nowym okrętem który miał je przenosić.

Prace nad pociskami Granit powierzono ośrodkowi OKB-52, natomiast nad okrętami początkowo w biurze projektowym Lazurit i stoczni Krasnoje Sormowo w Gorki, a później w biurze projektowym Rubin. Układ konstrukcyjny zaczerpnięto z szybkich jednostek projektu 661. Budową okrętów zajęła się stocznia w Siewierodwińsku. Planowano budowę 20 takich okrętów, które w czasie pokoju miały pojedynczo śledzić każdy amerykański lotniskowiec.

Okręty posiadają budowę dwukadłubową, oba kadłuby wykonane są ze stali o wysokiej wytrzymałości. Kadłub sztywny jest podzielony na 9 przedziałów wodoszczelnych na okrętach projektu 949, a na projekcie 949A na 10 przedziałów. Część grodzi wodoszczelnych jest wykonana ze stali takiej samej jak kadłub. Maksymalny odstęp pomiędzy kadłubami sztywnym i lekkim wynosi 4 metry i znajduje się na wysokości kiosku, czyli w miejscu umieszczenia wyrzutni pocisków przeciwokrętowych Granit. Konstrukcja kadłuba zakłada wytrzymanie wybuchu głowic dwóch torped, a wzmocnienia kiosku i kadłuba lekkiego umożliwiają operowanie w rejonach pokrytych warstwą lodową. Oba elementy zewnętrzne, kadłub lekki i kiosk, mają pokrycie anechoiczne które pochłania fale akustyczne emitowane przez sonary. Rufa okrętu jest rozdwojona wokół dwóch linii wałów napędowych, stery są wykonane w układzie "+". Na szczycie płetwy steru umieszczona jest prowadnica sonaru pasywnego.

Napęd okrętom zapewniają dwa reaktory atomowe typu OK.-650b o mocy cieplnej 190 MW i dwie turbiny parowe OK.-9 o mocy po 49000 KM. Urządzenia napędowe zostały zunifikowane z innymi okrętami podwodnymi III generacji. Energię elektryczną zapewniają dwa turbogeneratory o mocy po 3200 kW. W przypadku awarii zmuszającej do wyłączenia reaktorów, okręt dysponuje baterią akumulatorów i dieslowskim generatorem prądu o mocy 800 kW.

Podstawowym uzbrojeniem jednostek obu odmian są 24 wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych Granit, które umieszczone są w przestrzeni pomiędzy kadłubami na wysokości kiosku. Pociski można odpalać zarówno w położeniu nawodnym jak i podwodnym, do głębokości 40 metrów. Granity mogą być odpalane pojedynczo lub salwami, najprawdopodobniej wszystkie pociski można odpalić w jednej salwie. Dodatkowym uzbrojeniem, służącym głównie do zwalczania drugorzędnych celów nawodnych i samoobrony przed okrętami podwodnymi są torpedy i rakietotorpedy. Okręty posiadają po 6 wyrzutni torpedowych, z czego 4 o kalibrze 533 mm i 2 o kalibrze 630 mm dla których przewidziano do 28 środków bojowych.

Wyposażenie elektroniczne jest niezwykle bogate i obejmuje środki obserwacji i wskazywania celów, transmisji danych i walki radioelektronicznej, a także układy łączności i nawigacji. Okręty są wyposażone w komputerowy system wspomagania dowodzenia Antiej, który jest wykorzystywany do obliczania parametrów ruchu wykrytych celów, analizy sytuacji taktycznej czy kierowania uzbrojeniem torpedowym jak i rakietowym. Trzonem systemów obserwacji i kierowania ogniem jest kompleks Skat-3.

Okręty typu 949:

1. Archangiels (ex Minskij Komsomolec) numer K-525 Wycofany ze służby 16.08.1997 r.
2. Murmańsk K-206 Wycofany ze służby 16.08.1997 r.

Okręty typu 949A:

1. Krasnodar K-148 Wycofany ze służby 1998 r..
2. Krasnojarsk K-173 W służbie
3. Irkuck K-132 Wycofany ze służby 1998 r.
4. Woroneż K-119 Wycofany ze służby 1998 r.
5. Smoleńsk K-410 . W służbie
6. Czelabińsk K-449 . W służbie
7. Wiljuczinsk (ex Kasatka) K-456 W służbie
8. Orieł (ex Siewierodwińsk) K-266 W służbie
9. Omsk K-186 W służbie
10. Kursk K-141 Zatonoł
11. Swiatyj Gieorg Pobieditiel (ex Tomsk) K-150 Awaria reaktora 26.01.1998
dalszy los nieznany
12. Biełgorod K-329



Uzbrojenie:

Wyrzutnie torped: 2 kal. 650 mm i 4 kal. 533 mm
Zapas środków bojowych wyrzutni torpedowych: 28 sztuk
Wyrzutnie pocisków rakietowych: 24 wyrzutnie pocisków P-700 Granit
Dane taktyczno-techniczne:

Projekt 949:

Wyporność nawodna - 12500 [t]
Wyporność podwodna - 22500 [t]
Długość - 143 [m]
Szerokość - 20,1 [m]
Zanurzenie - 9 [m]
Napęd - 2 reaktory atomowe 2 turbiny
Moc maszyny - 98000 [KM]
Prędkość nawodna - 16 [w]
Prędkość podwodna - 31 [w]
Zanurzenie - 500 [m]
Autonomiczność - 120 dni
Załoga - 97-107 osób

Projekt 949A:

Wyporność nawodna - 14700 [t]
Wyporność podwodna - 24000 [t]
Długość - 154 [m]
Szerokość - 20,1 [m]
Zanurzenie - 9,2 [m]
Napęd - 2 reaktory atomowe 2 turbiny
Moc maszyny - 98000 [KM]
Prędkość nawodna - 16 [w]
Prędkość podwodna - 33 [w]
Zanurzenie - 500 [m]
Autonomiczność - 120 dni
Załoga - 107-130 osób

[McQ1]

Ależ te okręty są brzydkie :zygi. U-booty przy nich są po prostu piękne