Uwaga ! Uwaga !
W dniu 29 grudnia 2019 roku zmieniliśmy silnik naszego forum PoilshSeamen.
Ze względu na to że dotychczas używany silnik był przestarzały (pracował od maja 2005 roku), był pełen luk i błędów, podjęliśmy decyzję o zamknięciu tego forum i otwarciu nowego.
Stare (to) forum jest dostępne "tylko do odczytu". Nowe zaś wymaga ponownego zarejestrowania użytkownika.
Adres się nie zmienia. Dalej jest to
#1 Wysłany: 11 Maj 2017, 08:50 USS Porpoise (SS-172) - Patrol 5
Wiadomość o zakończeniu napraw na USS Porpoise spadła na Moore'a niespodziewanie. Okręt miał spędzić w doku około miesiąca, tymczasem został przygotowany do boju w czasie, w którym zwykle przygotowywano sprawne okręty. Nie była to jednak typowo dobra wiadomość.
W Pearl dawało się odczuć duże zdenerwowanie pobliską kampanią. Jeżeli flota poniesie klęskę pod Midway, Japończycy impetem mogli zająć Hawaje. Wyspa była fortyfikowana, kontrole zaostrzone i możliwe, że w stoczni także wykonywano wszystkie prace pospiesznie, aby okręty mogły jak najszybciej wyjść w morze. Pytaniem było, jak to odbije się na jakości.
Zaledwie poprzedniego dnia do bazy wrócił USS Cuttlefish, jednostka którą od roku planowano wycofać do szkoły okrętów podwodnych, a jednak wciąż pływała na wojnę. Okręt wrócił uszkodzony spod Japonii nie odnosząc sukcesu i teraz w stoczni zmieniał się z USS Porpoise.
Szybkie wypuszczenie okrętu ze stoczni psuło wszystkie plany... Wszystkie odbiory wykonywano w tempie ekspresowym, gdyż PO ComSubPac'a, komandor Brown (nowy dowódca miał dotrzeć na dniach) nakazał, aby okręt był gotowy do wyjścia w morze najpóźniej 27 lutego.
Jak na razie wszystkie odbiory postępowały prawidłowo i wszystko wskazywało, że okręt osiągnie gotowość już 26 lutego. We wtorek, 22 lutego, John zgłosił się zgodnie z rozkazem do dowódcy dywizjonu, komandora porucznika Percifielda. Dowódca miał dla niego mieszaninę dobrych i złych wiadomości.
-Wyznaczono już dla was nowe zadanie. Wasz okręt weźmie udział w blokadzie Midway. Ponieważ 10 FOP popłynęła do Australii, cały ciężar obrony spoczywa na naszej flotylli, okazjonalnie wzmacnianej przez powracające z Australii okręty z piątej flotylli, jak USS Searaven, który po postawieniu min, wesprze nas zanim wróci do Pearl.... Z czego w waszym przypadku to nie będzie takie pewne. Miesiąc czasu może wszystko zmienić, dlatego jak będziecie mieć w zbiornikach 30 000 galonów ropy, macie natychmiast wracać. Jeżeli okaże się, że baza na Hawajach zostanie wyłączona z użycia, taki zapas będzie wam potrzebny, aby dotrzeć do Stanów. W krytycznej sytuacji, mając mniejszy zapas ropy, możecie udać się do Dutch Harbor, ale to jak mówię, w krytycznej sytuacji. Ściągnięcie was z Alaski byłoby odrobinę kłopotliwe. - Percifield podszedł do mapy i zaczął przedstawiać sytuację. Tak nie wyglądała dobrze. US Navy nie mogło pozwolić sobie na utrzymanie dużych sił przy Tarawie, tocząc jednocześnie boje o Samoa, Midway i Alaskę. Chociaż Japończycy nie dokonali dużych kontrataków na wyspach Gilberta, to jednak zdecydowano się na odwrót. Alaska została zabezpieczona i teraz uwaga Floty skupiła się na dwóch, niezwykle ważnych bitwach. Bitwie o Samoa (toczonej przez Flotę Południowego Pacyfiku) oraz Bitwie o Midway (toczonej przez Flotę Centralnego Pacyfiku). Obie bitwy miały kolosalne znaczenie dla dalszych operacji i klęska którejkolwiek z nich mogła zaważyć na przebiegu wojny. Następnie dowódca przeszedł do bardziej konkretnych rozkazów:
-Gdy tylko okręt osiągnie pełną sprawność bojową, udacie się tutaj, pod Midway. Obecnie patrolują tam okręty USS Dolphin (DO), USS Pickerell (PI) oraz USS Searaven (SR), który wraca z Australii. Searaven będzie mógł patrolować wyznaczony sektor najdłużej do około 5-8 marca. Wówczas przejmiecie także jego sektor, a na razie umieszczę was pomięzy Pickerellem i Searavenem. Macie jakieś pytania?
-Co rozumiecie przez "pobliże Midway"? Pod samym atolem dość często znajdują się nasze statki i zespoły bojowe. Eskorta po wykryciu okrętu podwodnego może was źle rozpoznać, a i wy jak was wykryją w zanurzeniu możecie mieć problem z identyfikacją, czy atakują was swoi, czy wrogowie. Więc zasadniczo odpowiedź brzmi "nie", ale jak będą istniały warunki, że uznacie, że należy się zbliżyć do atolu, skontaktujcie się z bazą. Wtedy zostanie podjęta taka decyzja... czyli w zasadzie będzie to prosta sytuacja: Są nasi pod Midway, nie dostaniecie pozwolenia. Nie będzie ich - dostaniecie na określony czas. Innej możliwości nie widzę.
Pracy było jeszcze od groma, ale tuż przed południem 26 lutego, USS Porpoise był gotów do wyjścia w morze. Na pokład ładowano ostatnie ładunki, gdy Scotty zameldował:
-Skipper. Okręt jest gotów do wyjścia w morze. Mam zawiadomić dowództwo, że chcemy wyjść natychmiast?
To, że dowódca flotylli osobiście zjawił się na pokładzie przed wyjściem okrętu w morze, było co najmniej zastanawiające. Zwykle byli na nabrzeżu, o ile nie w bazie. Percifield przyszedł, zamienił kilka słów z kilkoma osobami z załogi, po czym zwrócił się do Moore'a. Była to zwykła rozmowa oficjalna. Takie powtórzenie rozkazów. Jednak coś wydawało się "nie tak". Zwłaszcza, gdy Percifield nagle zapytał, gdy lekko oddalili się od reszty załogi:
-W zasadzie nie jestem dobry w maskaradach. Zapytam wprost, bo krążą różne plotki, a nie chciałbym cię zmuszać do dowodzenia. Czujecie się na siłach, aby popłynąć na ten patrol?
To pytanie zabrzmiało bardziej niż dziwnie. Albo ktoś robił Moore'owi czarny PR, albo Percifield pomylił dowódców. Moore był zmuszony ze zdziwieniem zapytać, o co chodzi, przecież chce wyjść w morze, okręt został przygotowany, a tu nagle takie pytanie. Percifield jakby zbity z tropu zapytał:
-Czyli to tylko plotki? Nie masz żadnych problemów rodzinnych, depresji, ani nic? Wybaczcie, że pytam, ale to co przypadkiem usłyszałem trochę mnie zmartwiło i jak potrzebujesz czasu, to bez żadnych problemów mogę wysłać okręt bez was, abyście mogli dojść do siebie... chyba, że to plotki i niepotrzebnie poruszam temat?
[od razu powiem: Wersja "to tylko plotki" = następny post już na morzu]
Percifield był również zbity i wyglądał, jak ktoś, kto popełnił Faux Pas. Po zająknięciu się odpowiedział:
-Coś o popełnieniu samobójstwa okrętem... wiecie, że wy chcecie rzucić się w furii na Japończyków i zabić ich i was... Nie, abym wierzył w plotkę, którą ktoś rzuci w kasynie, ale trochę przejąłem się, czy na pewno wszystko w porządku. Może nazbyt. eeee.... rozumiecie. Wojna jest ważna i trzeba pilnować... eee... może powinienem najpierw zapytać was, w końcu jesteście oficerem.... wybaczcie, że przeszkadzałem.... to nie zatrzymuję. Udanego polowania! - powiedział, kierując się ku trapie.
Imię: Marcin Pomógł: 13 razy Wiek: 43 Dołączył: 15 Lip 2007 Posty: 1878 Skąd: Gdańsk/Coventry
#10 Wysłany: 12 Maj 2017, 22:14
Kapital oddal honory przelozonemu i zaja sie przygotowywaniem okretu do wyjscia w morze. Podczas przygotowan poprosil na strone pierwszego. "Sluchaj czy wszystko ok z zaloga? Nasz dowodca dzis zadal mi dziwne pytanie czy wszystko w porzadku ze mna i zaloga. Ponoc chodza jakies plotki czy cos w ten desen. Wiesz moze o co chodzi?"
Scotty był równie zaskoczony:
-Mnie też zaskoczyło, gdy zapytał mnie o pana dziś rano, ale uznałem, że chodzi o nadmiar pracy z ostatnich dni. Dziwne... W każdym razie, mamy teraz chyba inne problemy na głowie, prawda, skipper? Na przykład muszę nanieść nas kurs... Do którego sektora zmierzamy, skipper?
Jeszcze do wieczora Moore co jakiś czas wracał do rozmowy, którą odbył z Percifieldem. Kto mógł rozpuszczać takie plotki? Scott i podoficerowie wybadali nastroje załogi i wychodziło, że wszyscy nie mogą doczekać się walki. Albo z chęci walki pod Moore'm, albo ze strachu przed pierwszym starciem (ci z uzupełnień). Niezależnie, nie wynikało z tego, że ktokolwiek ma jakieś zastrzeżenia do dowodzenia, co więcej, wszyscy chcieli pływać pod Moore'm.
Już następnego dnia wspomnienie tego dziwnego spotkania uleciało. Okręt płynął pod eskorta wodnosamolotu, oddalając się od Hawajów. Wkrótce mieli dotrzeć do do obszaru bojowego i to zaczęło coraz bardziej zwracać uwagę Moore'a.
Tymczasem na Hawajach
Komandor Brown wszedł do biura Percifielda, który natychmiast wstał i regulaminowo zasalutował. Po krótkiej formalnej rozmowie Brown zapytał:
-A co w sprawie Moore'a? Już wie?
Percifield zaprzeczył:
-Z tego co udało mnie się ustalić, nie. Ale jak wróci na pewno się dowie.
Brown przytaknął i odpowiedział:
-Dlatego wtedy przekażemy mu tą informację osobiście. Teraz niech nie zaprząta mu ona głowy.
5 marca 1943
Po około tygodniu rejsu, USS Porpoise dotarł do strefy patrolowej. Nie spędzono w niej nawet 12 godzin, gdy uzyskano pierwszy kontakt na radarze:
-Wykryto samolot! 4 mile! - odezwał się operator radaru SD, który jako pierwszy wykrył jednostkę.
[radar SD nie dawał kierunku, dopiero późniejsze wersje]
-------------------------------------------------------------------------------------
Po zanurzeniu się hydro nasłuchiwał okolicę, aby po dłuższej chwili zameldować:
-Skipper. Coś tam jest. Bardzo słaby szum. Dość daleko. Namiar kompasowy 200.
Imię: Marcin Pomógł: 13 razy Wiek: 43 Dołączył: 15 Lip 2007 Posty: 1878 Skąd: Gdańsk/Coventry
#17 Wysłany: 15 Maj 2017, 17:08
Tak wiec sprobujemy okreslic ich kierunek i przechwycic. Za pol godziny wystawiamy radar SD. Jak bedze czysto to wynurzenie. Moze szczescie nam dopisze i damy rade przechwycic ich na powierzchni.
Jednak tym razem szczęście nie dopisywało okrętowi. Na podstawie słabych danych ustalono, że cel zapewne porusza się na wschód z możliwym błędem +-45 stopni, a na dodatek po zaledwie 10 minutach rejsu na powierzchni, radar znów wykrył samolot.
Imię: Marcin Pomógł: 13 razy Wiek: 43 Dołączył: 15 Lip 2007 Posty: 1878 Skąd: Gdańsk/Coventry
#19 Wysłany: 15 Maj 2017, 20:17
"Niemal pewne, ze to wroga grupa uderzeniowa z przynajmniej jednym lotniskowcem. Midaway nie jest w stanie wysylac teraz samolotow" stwierdzil kapitan. "Jedene co nam pozostaje to probowac ich przechwycic. Zanurzenie i jak poprzednio. Pol godziny pod woda, sprawdzenie i ewentualne wynurzenie. Hydro i radar beda nam dawaly namiary do ewentualnej korekty kursu. Jak ich zgubimy to nadamy wiadomosc do PH o wykryciu wrogiej grupy uderzeniowej z przynajmniej jednym lotniskowcem. Scott nanies ich pozycje. Jak ich zgubimy to bedzeimy sie tu krecic przez nastepne pare dni. Jest szansa, ze wroca ta sama trasa."
Drugie wynurzenie było ciut dłuższe, ale znów zostało przerwane przez samolot po niecałej godzinie. Za trzecim razem mogli pędzić na powierzchni przez całą godzinę i nikt ich nie niepokoił. Pojawiał się jednak problem. Okręt pędził na południowy-wschód, a radar wciąż milczał. Wróg był ciągle za daleko.
Zbliżała się 17:00, gdy Scott zameldował:
-Skipper. Jeżeli ich ciągle nie wykrywamy, znaczy, że są dalej i idą szybciej. Zakładałem, że idą najwyżej 20 węzłów, ale muszą iść szybciej. A to znaczy, że ich nie dopadniemy.... nadać wiadomość do Pearl o tej grupie?
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
Album
