POLISHSEAMEN

PL_tes

Ok. to siedzimy cicho. Jak jest mozliwosc to po cichutku (1 w) oddalamy sie. Tylko jeden sie nami zainteresowal?

PL_CMDR Blue R

-Tak jest. Tylko jeden, skipper.

35 minut później
5 minut wcześniej John uważał się za szczęściarza. Wychwycony odgłos tonącej jednostki i niszczyciel w oddali. I wszystko zmieniło się jak w kalejdoskopie. Czy niszczyciel przypadkiem nich wpadł, czy też specjalnie dał im chwilę spokoju pozostawało bez odpowiedzi. Liczył się tylko fakt:
-Niszczyciel rusza do ataku! - zameldował dość głośno hydro, gdy niszczyciel z kierunku 220 gwałtownie przyspieszył

PL_tes

Troche niezrozumiale jest to co napisales ale niech bedzie. Pewnie ten dd ma trzy dodatkowe rzuty na wykrycie. :lol

"Przygotwac sie do uniku z zejsciem na 200." odrzekl kapitan.

PL_CMDR Blue R

PL_tes

Siedzimy cicho jak mysz pod miotla.

PL_CMDR Blue R

Kolejna seria padła dość blisko. Porządnie wstrząsało okrętem. Wstrząsy wybijały czopy i rozrzucały zawartość szuflad ,w których zamki nie wytrzymały, po podłodze. Ludzie znosili te ciosy nie lepiej. Jedynie okręt zdawał się zmienić w nieczułego na ciosy i dzielnie znosił to wszystko... nie można tego było powiedzieć o oświetleniu, które w 1/3 nie działo, w kolejnej 1/3 mrugało lub było naprawiane, a tylko w 1/3 działało poprawnie.
Wróg nie szczędził bomb... musiał dobrze wiedzieć, gdzie znajduje się okręt...

PL_tes

Po kolejnym ataku sprobujemy znowu wyrzucic troche smieci. Moze tym razem sie uda

PL_CMDR Blue R

Ale kolejny atak nie następował.... Niszczyciel krążył po okolicy i to dość blisko, ale nie zrzucał bomb, ani nie podchodził do ataku. W międzyczasie wszystkie przecieki zostały zatamowane, a wpuszczenie powietrza do zbiorników balastowych pozwoliło odzyskać trym na 200 metrach.
Scotty wreszcie nie wytrzymał i powiedział:
-Co oni kombinują?
Jak na magiczne słowo, hydro zameldował:
-Niszczyciel zwiększa prędkość!
John miał już przygotowane rozkazy. Oto nadchodziła chwila próby... ale wówczas znów nadszedł zaskakujący meldunek:
-Niszczyciel oddala się. Chyba wraca do konwoju!

PL_tes

"Zrozumialem. My tez odchodzimy. Podniesc okret na glebokosc peryskopowa, sprawdzimy okolice. Przeprowadzic niezbedne naparawy. Hydro tylko jeden zatonal? Jak okolica? Czysto? Jezeli tak za pol godziny wynurzenie. Nadamy komunikat o konwoju i wracamy do bazy. Moze Dolphinowi powiedzie sie lepiej. Scott jak zaloga?"

PL_CMDR Blue R

Hmm. Zmieniając datę z 23 na 24 marca zobaczyłem, że... w plikach cały czas pisze 19 marca.

===========================================

Z wszystkich przedziałów napływały meldunki. Okręt był poważnie uszkodzony, ale zdatny do rejsu. Nadzieja, że hydro będzie miał lepszy meldunek została rozwiana, gdy zameldował, że słyszał tylko jeden tonący okręt. John momentalnie przypomniał sobie trafienie, które widział. Wyglądało, że trafili tylko ten jeden frachtowiec...

Około 0:11 okręt został wynurzony na głębokość peryskopową. John stanął przy peryskopie, aby zobaczyć, czy czegoś nie dostrzeże, ale nic nie widział, poza ciemną nocą. Wtedy też nadszedł niezbyt miły meldunek radarowy.
-Maszt radaru nie chce się podnieść!

T13_USS Porpoise_g.jpg

Plik ściągnięto 12 raz(y) 125.55 KB

PL_tes

Kontynujemy rejs do do domu. W zanurzeniu przez kolejne pol godziny. Potem wynurzenie, nadanie wiadomosci, ocena uszkodzen i naprawy.

"Panowie dostalismy dzis niezla nauczke. Tym razem sie udalo, ale nastepnym razem moze byc inaczej. Mam nadzieje ze zapamietacie te noc na dlugo. Na oslode moge tylo dodac ze nasze wysiki nie poszly na marne. Jeden z transportowcow poszedl na dno a z nim pewne pare setek japonskich zolnerzy. Trzeci dziekuje za "posprzatanie" kiosku. Paru z nas "wisi" tobie dozgonna wdziecznosc. Twoj wyczyn na pewno zostanie odnotowany w raporcie. A jak reszta rannych?"

PL_CMDR Blue R

Mat medyk złożył niezbyt dobry meldunek.
10 rannych osób, w tym jeden oficer. Troje z nich mogło dalej pełnić służbę, a pozostała siódemka nie była w stanie. Na szczęście stan sześciu z nich był stabilny i "dojdą do siebie, jak tylko będą mogli odpocząć" i tylko los jednego marynarza był niepewny, ale mat zapewnił, że skoro płyną do Pearl, to na pewno go utrzyma w tym stanie, albo lepszym, do czasu, aż dotrą do bazy.

PL_tes

"Dobra robota, badzmy dobrej mysli i zrobimy wszystko aby tego ostatniego tez dowiesc zywgo do bazy."

PL_CMDR Blue R

Po wynurzeniu okazało się, że z radarami sprawa stoi gorzej, niż się wydawało. Pocisk z działa niszczyciela pozbawił ich obu radarów. W zasadzie z uszkodzeń tylko silnik elektryczny i oświetlenie udało się przywrócić do życia. Scott liczył i liczył i powiedział:
-Skipper. Jak damy całą naprzód, to wrócimy do bazy za 2 dni... ekonomiczną zejdzie nam ciut dłużej.. tak z 5 dni. Paliwa wystarczy niezależnie od prędkości... do Pearl, bo jak chcemy zostawić rezerwę na stany, to musimy iść najwyżej standardową. Wtedy dotrzemy do bazy za 3 dni. Jaką prędkością wracamy, skipper?

PL_tes

Wybieramy opcje 3 dniowa. Ze wzgledu na zniszczone radary, w zasiegu wrogiego lotnictwa w dzien operujemy w zanurzeniu. Nadgonimy to co stracone w nocy.

"Scott dzis sobie odpoczniemy, ale jutro zapraszam na mala pogawedke do kajuty."

PS. Czy nadano wiadomosc o konwoju?

PL_CMDR Blue R

-Tak jest, skipper. Wiadomość nadana. Czekamy na potwierdzenie odbioru.

Wkrótce odebrano dwie wiadomości. Jedną dla nich z potwierdzeniem odebrania meldunku i krótkim "dobra robota", drugą dla USS Dolphin, zawierającą powtórzenie wiadomości nadanej przez USS Porpoise.

24 marca 1943, godzina 15:24
USS Porpoise szedł powoli w zanurzeniu. Na powierzchni był zapewne piękny dzień, ale bez radarów dzień ten mógł być zabójczy dla okrętu podwodnego. John spodziewał się ciszy i spokoju, gdy relaksował się w swojej kabinie, gdy niespodziewanie do drzwi zapukał Scotty.
-Skipper? W nocy pan mówił, że chciał ze mną porozmawiać, gdy już odpoczniemy.

PL_tes

"Witaj Scott. Kieliszek whisky? Sa dwie sprawy ktore chcialbym omowic. Zacznijmy od tej milszej. Plywasz juz ze mna od czasow kampani filipinskiej. Sporo razem przeszlismy i mysle ze dojrzales do roli samodzielnego dowodcy. Po powrocie z patrolu mam zamiar zlozyc rekomendacje dla ciebie jako przyszlego dowodce. Czy masz w zwiazku z tym cos przeciwko? Oczywiscie nie gwarantuje tobie ze od razu dostaniesz okret czy awans. Druga sprawa to nasz wypad pod Hawaje. Choc dzialaem w dobrej wierze, to byly moj blad i dla dobra nas wystkich nie wpisze tego do raport. Czy moglbys poprosic rowniez zaloge o dochowanie tajemnicy? Oczywiscie jest duza szansa ze i tak ktos nas wypapla ale wtedy przejmuje na siebie cala wine zrozumiales? Ty, jak i reszta macie powiedzec, ze wykonywaliscie moje rozkazy. I nic wiecej. I tak raczej po patrolu czeka mnie wyprawa za biurko, wiec styl nie robi dla mnie wiekszej roznicy. Czy masz moze w zwiazku z powyzszym jakies pytania do mnie?"

PL_CMDR Blue R

-Skipper. Co mogę powiedzieć? Przecież wszyscy jak jeden powiedzieliśmy, że za panem pójdziemy do piekła. Dochowamy tajemnicy, ale jakby coś się stało, skipper, my poprzemy pana. Pan podejmował ryzyko, ale my też braliśmy w tym udział. Jak powiedzieliśmy wtedy przed wyprawą. Pójdziemy za panem do piekła!

PL_tes

"Dziekuje. Zawsze wiedziale ze moge na was liczyc. Ale jak zrobi sie za goraco to przejmuje cala wine zrozumiano?" Kapitan spedzil jeszcze dlusza chwile z pierwszym rozmawiajac o wynikach patrolu i innych pierdolach

, po czym oboje wrocili do swoich obowiazkow.

PL_CMDR Blue R

Spotkanie z eskortowcem zostało wyznaczone na 26 marca w południe, około 250 mil od bazy w Oahu.
Zbliżała się 11:00. Był piękny słoneczny dzień, gdy USS Porpoise zbliżał się do wyznaczonego punktu na mapie. Trzeci oficer trzymał wachtę i to on był pierwszym, który zauważył okręt.
-Skipper. Kontakt wzrokowy. Niszczyciel w pobliżu miejsca spotkania. - zameldował